136
Tein, liczy około 40,000 mieszkańców trudniących się żeglugą, handlem zbożowym i przemysłem fabrycznym. F. H. L.
Richmond, rodzina hrabiowska i książęca w Anglii. Tytuł hrabiego Richmond otrzymał pierwszy Jan of Gount, późniejszy książę Lancaster, syn Edwarda III (r. 1342). Prawnuczka tegoż, Małgorzata Beaufort, curka księcia Somerset, wniosła ten tytuł swemu małżonkowi Edmundowi Tudor (r. 1452); tenże tytuł nosił i syn jego przed wstąpieniem na tron Anglii pod imieniem Henryka VII. Henryk VIII nadał godność księcia Richmond, naturalnemu swemu synowi Henrykowi, hrabiemu Nottingham, zmarłemu bezdzietnie (1536 r.); wznowił go Jakób I r. 1623 w osobie swego kuzyna Ludwika Stuart, księcia Lennox i hrabiego Darnley (zmarłego 1624 r.). Wprawdzie r. 1641 Karol I wyniósł na tę godność synowca tegoż, Jakóba, lecz r. 1672 wygasła ta gałąź domu Stuartów w linii męzkiej, poczem Karol II mianow ał księciem Richmond swojego syna naturalnego Karola, zrodzonego z Luizy de Queronaille, rodem francuzki, damy dworu księżnej Henryjetty Orleańskiej, za przychylność dla polityki Ludwika XIV, mianowanej przez tegoż księżną d’Aubigny. Syn jej zmarł w r. 1723, a jego wnuk Karol, który w r. 1765 był posłem w Paryżu, a potem ministrem, ważną odgrywał rolę w parlamencie jako przeciwnik Cha-thama. Zmarł 1806 r. w stopniu feldmarszałka. Jego syn Karol LeynoW umarł r. 1819 będąc gubernatorem Kanady, a syn tegoż, także Karol (urodź* 1791 r.); dzisiejszy książę Richmond, przez długi czas był jednym z przewódz-ców torysów w parlamencie. F. U. L.
Richter (Wilhelm), znakomity lekarz, autor i professor, urodzony w Moskwie r. 1767. Nauki pobierał w Rewlu, następnie w uniwersytecie moskiewskim; podróżował za granicą dla udoskonalenia się w sztuce lekarskiej, gdzie w r. 1788, w Erlangeu, stopień doktora medycyny otrzymał. Wróciwszy do kraju, mianowany professorem sztuki położniczej w uniwersytecie moskiewskim; obrany był następnie prezesem tamtejszego tow'arzystwra lekarskiego, w rocznikach którego drukował wiele prac naukowych. Wydał nadto w języku rossyjskim: Przewodnik do sztuki położniczej (Moskwa, 1807). Lecz najważniejszem z dzieł jego jest Historyja medycyny w Rossy i (Ge-sckichte der Medicin in Russland) (tomów 3; Moskwa. 1813—17), przełożona na język rossyjski. Umarł w r. 1822. J. Sa....
Richter (Józef), malarz i rysownik znakomity krajobrazów i budowli, urodzony 1780 r. w Dreźnie. Od r. 1806 przebywał na dworze książąt Czartoryskich to w Puławach, to w Sieniawie. Z tych w Dreźnie są trzy sztychowane przez brata jego Karola Augusta, to jest Widok pałacu w Puławach ze strony dziedzińca; Widok kościoła w Puławach i Widok Marynek puławskich. Jego są rysunki do dziełka księżnej Czartoryskiej Pielgrzym W Do-bromilu, pierwszego wydania. Od r. 1820 osiadł w Warszawie, był nauczycielem u księży pijarów na Żoliborzu i prywratnym. Na wystawie sztuk pięknych warszawskiej 1821 r., za oryginalny wielki rysunek sepiją, otrzymał złoty medal. Umarł 1837 r. (Ob. Słownik malarzów polskich E. Rasrawiec-kiego, tom 2, r. 1851).
Richter (Adryjan Ludwik), znakomity malarz niemiecki, syn biegłego mie-dziorytuika, Karola Augusta Richter, który był najpierwszym jego nauczycielem, urodził się 1803 r. w Dreźnie, gdzie od r. 1841 jest professorem akademii sztuk pięknych. Kilkoletni i kilkakrotny pobyt we Włoszech wykształcił w nim do wysokiego stopnia talent pejzażysty, który połączył z rodzajowym, tak iż uważanym być może za twórcę nowego gatunku pośredniego między dwoma