page0153

150

gich, więc przeprowadzano po nich kolejno zdatniejszych ludzi; wpływ bowiem biskupa jako senatora, powiększał się na obszerniejszem i in-tratniejszem biskupstwie.

Skoro Tylicki przyszedł do znaczenia i funduszów, jakie miał naówczas biskup Krakowski, nie omieszkał godnego z nich zrobić użytku. Przeznaczył znaczny fundusz na ozdobienie zewnątrz i.wewnątrz kościoła katedralnego Krakowskiego; w miasteczku Kowalu, gdzie się rodził, piękny z wieżą i dwoma kaplicami wymurował kościół, zostawując zarazem fundusz na księży, na organistę i na bakałarza przy szkółce. Akademii Krakowskiej dał dziesięć tysięcy, ażeby tak zwany od jego imienia Orator Tylidanus, wykładał publicznie Cycerona. Wdzięczni akademicy wspominali go z pochwałami w swych mowach. Szymon Halicki tak się o nim 1618 roku wyraża:

„Pierwszy po Annie Jagiellonce spojrzał Tylicki na akademją Krakowską okiem wspaniałem. On to przywiódł do skutku o czem myśleli Radziwiłł, Rozrażewski i Maciejowski. On zawsze powtarzał: chciałbym miłą matkę akademją Krakowską, widzieć w równi z akademjami włoskie-mi i francuzkiemi, a nie mieliby potrzeby Polacy