156
wahaj się go namaścić.” Samuel wziął natychmiast naczynie pełne oliwy świętej, i namaści} go wpośród jego braci. Od tej chwili, duch boży spoczął na Dawidzie, a Sani przeciwnie opanowanym został złym duchem, który go tyłe trapił, iż wpadł w szaleństwo. Powiedziano Saułowi, że dźwięki arfy uwolniłyby go z jego choroby, a że Dawid grał bardzo dobrze na tym instrumencie, kroi go wyprosił od ojca. Skoro Saul ujrzał Dawida, polubił go, i dawał mu broń swoję nosić, a ilekroć zły duch go -dręczył, Dawid grał na arlio, a to królowi ulgę sprawiało.
Dawid i Goliat.
Filistyni znowu zgromadzili wszystkie swoje wojska dla walezenia z Izraelitami. Saul ze swojej strony połączony z dziećmi Izraela stanął obozom po jednej stronie góry, a Filistyni obóz rozłożyli po drugiej stronie innej góry. I stało się, że z tego obozu wystąpił mąż, który miał nad sześć łokci wysokości; głowę jego pokrywała przyłbica miedziana; odziany był kirysem wiuszezki niezmiernie ciężkie; miał na udach rodzaj zbroi miedzianej a miedziana tarcza osłaniała jego barki. Drzewiec włóczni jego podobny był do Owych wielkich tyk, jakich używają tkacze; przed mm postępował jego koniuszy. Ten mąż wystąpił przed szeregi lzraeliłuw, i zaczął do nich wywoływać: ,;Czyż koniecznie bitwa ma rozstrzygać między nami?. Wybierzcie z pomiędzy siebie męża jednego, niech stanie sam na sam do walk; ze mną; jeżeli on mi odbierze życie, to my zostaniem waszemu niewolnikami, a jeżeli ja go zabiję, natenczas wy pójdziecie w nasze poddanstwo.”