page0170

Jakże rzeczy się mają z uzbrojeniem człowieka? Najwyżej rozwinięta istota jest jedyną istotą, która całkiem bezbronnie występować musi na pole walki; człowiekowi tylko, macocha natura odmówiła dziedzicznej, przyrodzonej broni ochronnej; on jeden widzi się zmuszonym do mozolnego zdobywania i wynajdywania niezbędnej osłony.

Wszystkie zwierzęta znajdują dla siebie przydatne pożywienie, już przygotowane na łonie natury. Umiały one, jak powiedają darwiniści, tak się przystosować do warunków otoczenia, że znajdowane pożywienie, bez sztucznego przyrządzania, smakuje im i na pożytek się obraca. Znajdują więc już stół nakryty.

Darwinowi i Spencerowi zdaje się wprawdzie, że odkryli niejedną taką właściwość w zwierzętach, któ a uszła uwagi innych badaczów: nie znaleźli oni wszakże, czego dowodzi ich milczenie, ani jednego takiego zwierzęcia, któreby sporządzało sobie kunsztownie jadło, np. za pomocą ognia. Podobnie jak nie używają zwierzęta broni sztucznej, tak też nigdy nie używają przyrządzanych sobie sztucznie pokarmów.

Świadoma bowiem, wynalazcza działalność należy do sfery, która na zawsze pozostanie dla zwierząt terra incognito,. Wymaga ona znajomości celów, wyboru i obliczenia najstosowniejszych środków. Co zaś widzimy w człowieku? On tylko stanowi wyjątek od powyżej wymienionego prawa żywienia się. Tylko drobną cząstkę poźy-

http://rcin.org.pl