SPRAWY PUBUCZNK. •83
dżiny prawdy, aby już na ziemi gotować się do wieczystego obcowania z Bóstwem, z Najwyższą Prawdą i Najpełniejszem Dobrem-Domyślają się, że w rok po założeniu Akademii, na upamiętnienie pierwszćj uczty braterskiej, Platon napisał swoje Sym-p o z y u m x), natchniony program wspólnych prac i cnót dla przyszłych pokoleń. Wszystkie w niem mowy są o miłości, najszczytniejsza zaś ta, którą powtarza Sokrates, jakoby usłyszaną od D i o t y m y, kapłanki z Mantynei. Jeden z nićj ustęp tu kładę o znaczeniu Erosa. Jest on podobno synem Przemysłu (110204) i Potrzeby (Tl£vća); po matce wziął ubóstwo, brzydotę i hart duszy; po ojcu odwagę, zapał i rozum. Zrodzony z tak niedobranego małżeństwa, nie jest śmiertelnym ani nieśmiertelnym, nie jest mądrym ani nieukiem, lecz znajduje się w jakimś stanie pośrednim, który go usposabia właśnie do szukania mądrości. Albowiem bóg żaden nie filozofuje ani mądrym zostać nie pragnie, skoro już nim jest; nieuk zas także nie filozofuje, bo nie czuje potrzeby mądrości. Ale Eros w pośrodku stoi, a że z natury swojćj kocha wszystko, co piękne, musi także mądrość kochać, rzecz najpiękniejszą na świecie. Mądrość zaś kochać jest >być filozofem2).* Tę piękną teoryę wyznawała młodzież platońska i nieustające składała ofiary na ołtarzu Erosa, aby pod jego opieką najprzód pokochać mądrość, potem ją posiąść w lepszych siedzibach i zrównać się z bogami.
Zwykle mają Platona za niepraktycznego marzyciela, który nie zajmował się rzeczywistością; albo też za teoretyka, oddanego wyłącznie studyom oderwanym. Choć był w pewnej mierze jednym i drugim, był jednak także etykiem i politykiem, a jako taki pilnie przy-
') Ludwig Sybel, Plałons Symposion Eir Programm der Akademie. Mar burg 1883 p. 9
2) Porów Piat. Symp. p. 203 b — 204 b.
:t) Porów. Plut. vita Dionis; Corn. Nepos, vita Dionis; Diod. Sieni, lib. XVI. Grotę, hisłory oj Greece. Vol. X p. 334—473; Uernays, Phokion und seine neueren Beurtłuiler. Ein Bcitrag nr Gcsch. der gricch. Philos. und Politik, Perlili, 18S4. Wilamowitz-Móllendorf, Aniigonos von Km ysios, p. 17S sq. Rozprawka moja: Wyprawa Filozofów. Warszawa, 1867 zajmuje się tylko wypadkami syrakuzańskieini.