page0196

i88

Seidel — Seifmann

Seidla zowie się tutaj Seidlem większy ni)\ w Bawaryi Seidel jest u i arą w różnych miejscowościach rożnej wielkości. W Węgrzech do r. 1854 miara prawna seidel (meszeli) równała się 0,417* fr. litra czyli kwarty, albo 3,39-krożki ros. W Czechach dawniej seidel służył do mierzenia ciał sypkich i równał się 0,49 litra. W badeńskiem seidel służy za miarę do rudy żelaznej.

Seidl (Jan Gabryel), płodny poeta austryjacki, znany także jako badacz starożytności, urodził się d. 21 Czerwca 1804 w Wiedniu, chociaż wcześnie czuł w sobie powołanie poety, jednak stosownie do życzeń ojca uczył się prawa. Ze śmiercią ojca znalazł się w smutnem położeniu, lecz to właśnie wzmocniło silę jego działalności. W r. 1829 został nauczycielem gimnazyjum w Cilli w Styryi, zkąd w 1840 powołano go na kustosza przy gabinecie monet i antyków w Wiedniu. Od r. 1847 jest on członkiem akademii nauk tamże. Z poezyj jego najwyżej cenione są liryczne, mianou icie ballady i romanse, jeżeli ich nie przewyższają jego poemata dyalektowe Gedichle in óstr. Mundur i (4 -te wyd. Wiedeń, 1844). Na szczególniejszą wzmiankę zasługują: Dich— tungen (3 tomy, Wiedeń, 1826—28); Bifoiien (4-te wyd. Wiedeń, 1840); Lieder der \aeht (2-ie wyd. Wiedeń, 1851); Aatur und Herz (Stutt. 1853). Wszelkie jego puemata, powiększej części po rocznikach i pismach peryjo-dycznych rozproszone, przemawiają głębokiem i gorącem uczuciem, czystością myśli, smakiem i harmoniją, ale nie zawsze odznaczają sic odpowiednią siłą nowości pomysłu. Mniejszą wartość mają jego opowiadania, np. Peniameron (Wiedeń, 1843). Także i d ram ata jego np. Das erste Yeilchm, Die Unzer-1 rennlichen i inne wedle cudzoziemskich wzorów obrobione, nie wielką zwróciły na siebie uwago, aż dopóki nie wystąpił z miejscowemi sztukami ’slelztc Fensferln i Drei Jahre nacKrn lelzten fensterin, które niezmiernie się podobały. Do ojczystych studjów jego należą: Jl dnderungen durak Tirol und Steiermark (Lipsk, 1840) i prace akademiczne, jak Vkronik der archdologi-schen Fundę in der óstr. Monarchie, oraz liczne prace epigraficzne. Seidl wielce zasłużył się przez udział w redakcyi pierwszego Zeitschrift fur die óstr. Gymnasien od r. 1830. W roku 1854 jego text do Haydena Go^łt er— hatte i t. d. uznano urzędownie za hymn austryjacki narodowy.

Seidschutz (Zcędczice , Pullna albo Puna (Pytany) i Sedlitz (Sedlicc'y trzy wsie położone w Czechach, w okręgu Egierskim, pierw^rsza do państw a Balińskiego należąca, 2 godziny drogi od miasta Billin odległa, ostatnia o iy₈ godziny od Briix oddalona, znane ze źródeł wody gorzkiej słonej, której rocznie do y₂ milijona flaszek do różnych krajów Europy rozsyłają. Ob. Reuss: Das seidschiitzer B/tterwasser (Praga, 1843).

Seifmann (Piotr Stefan), współczesny, urodził się r. 1823 w Warszawie,, gdzie po ukończeniu szkół i wysłuchaniu nauk weterynaryjnych w miejscowej szkole weterynaryi w r. 1852 otrzymał stopień weterynarza, w r. zaś następnym, po napisaniu rozprawy: 0 ospie owczej, stopień magistra weterynaryi miał sobie przyznany. W r. 1852 otrzymał posadę weterynarza kwarantanny w Ciechanowcu, w r. 1853 asessora przy urzędzie lekarskim gubernii Augustowskiej, a w r. 1858 został referentem weterynaryjnym w zarządzie głównym służby zdrowia w Warszawie, a obok tego nauczycielem w szkole weterynaryi. W tym czasie zwiedził w celach naukowych Niemcy, Belg.ję, Frań-cyję i Angliję i zdanie sprawy z tej podróży w r. 1860 ogłosił. W r. 1860 został pomocnikiem dyrektora, w r. 1862 dyrektorem szkoły weterynaryi; obok czego powołany został do wykładu epizoocyologii w akademii medyko-chirur— gicznej w Warsz. W początku r. 1863 mianowany professorem weteryna—