ao8 Polska kwitnąca
sarskim pośle otrzymał uudyencyą, miał długą i nader uczoną mowę, w którey zacząwszy od po chwał i uię< la sobie narodu Polskiego, wyliczył obszernie familii lf'alezyuszpu> pochwal), a w szczególności Henryka książęcia Audegaweń skiego przymioty, lego na króla rzeczy pospolite Usilnie imieniem Karola IX. zalecał, a wielkością i ważnością obietnic, daleko posłów Austryackicb przechodził, Ze zaś wieść o sławuem nie mnitv iak okropnem Hugonotów wycięciu, w dzień śgo iiartłomieia w Paryżu popełnionym, nie w czasie właśnie przy niesiona, by dzilu dniu Francuskie imię Polakom; zwłaszcza gdy nieprzyjaciele leg„ dworu i protestanccy w Niemczech książęta prze kładać dyssydentoin nie przestawali, iak mała dla nich w panowaniu Henryka, który się sarn dużo do sprosney tey roboty przyłożył, będzie na-dzieia; AJonlluk iak mógł nay dehkatniey i nay-grunLownity króla pana swoiego, i Andegaweńskiego książęcia wymówić, a wszelkie o okrucieństwie Franciszkiem podeyrzcnia z umysłów wymazać usiłował, co leż iuż był pieruey uczynił, w wydanych pod imieniem szlachcica Polskiego, na zarzuty i paszkwile z tey okazyi przeciw Fran-cyi od iey nieprzyjaciół po Polsce rozsiane, odpowiedziach.
Wprowadzony potem poseł Szwedzki Jan Lorek, Jana III. króla swoiego, lub syna jego Zygmunta, dolronu ofiarował, wspieraiąc się na pokrewieństwie z Jagiellońskim domem , i obie-cuiąc ustąpienie z niektórych miast Inflanckich, które wtenczas Szwecya posiadała, wspólną pomoc przeciwko Moskwie, gdyby la od przymierza odstępować chciała, insze tudzież dosyć powabne pożytki Wszystkich zaś niewypowiedzianie obraziła zuchwałość cara Moskiewskiego, który przez ostatnią pogardę, posłów nawet do rzeczy pospolitey nie wysławszy, wskazał tylko do stanów, ażeby albo samego, albo syna lego na tron wybrali, oraz ustąpili Moskwie wieczneini