a1o Polska upaclaiąca
twierdziły. To gdy posłowie cesarscy przyrzekli, otrzymali wolność dla Ma.iymiliaua, którego wi-z\tą, nieco wprzód od Zygmunta króla w Krasnym Stawie uraczonego, stamtąd aż do granic Śląskich wyznaczone od króla osoby, między iri-nemi Goślicki i Zebrzydowski, odprowadziły. U-łożone między kommisarzami oboiey strony artykuły w Bitomiu i w Będzinie arcyksiąię przysięgą acz długo opieroiący się, zaufany w konwoy, z którym go lam Melchior Reder czekał, potwierdzić musiał. Król wszystkich, którzy arcy-książęcia na tron forylouali, atmiRstyą dawszy, przy dawnych muiętnościnch i urzędach zostawił, sam szczególnie Zborowski morszałkostwo nadworne postradał, które Stanisławowi Przyiemskie-mu oddane było- W roku i58y pozwolenie królowi dane jechania do Rewia, aby się tam z cycem swoim widział, i o tyczący cii się Szwecyi interesach naradził. ' ,
Wieść, którey posłowie unikaiąc podatku, wierzyć na scymie nie chcieli, prawdziwą się bydżna końcu lego roku pokazała : nie tylko bowiem Ta-tarzy Podole i Kuś zrabowali, ale i resarz Turecki za Kozaków do swoich państw wycieczki, woy-lią się na Polsce mszcząc, Beglerbeia Kornelii baszę z woyskiem na granice Polski wyprawił. Hetman koronny ani woyska golowego dosyć, ani pieniędzy na zaciąganie nie moiąc , zebrawszy co mógł naprędce nadwornego swoiego i od przyjaciół żołnierza, szedł na Ruskich kraiów obronę, i tyle sławą raczey imienia swoiego, aniżeli woyska wskórał; że baszę do odstąpienia przywiódł, obiecawszy, iż Kozaków rozpusta skarana i pohamowana będzie, a rzeczpospolita posłów do Porty iak uay rychley wyprawi. W Rewlu na ów czas z oycem swoim zostawał król Zy'gmunt, kiedy ta na Polskę trwoga była. Polacy, którzy z królem przytomni byli, a zwłaszcza Baranowski biskup Przemyski, podkanclerzy koronny, Keśnio-wolski kaszteian Podlaski, Krzysztof Radziwiłł