2)3
Henryk kPalezyttsz
dwóth stanów olroyga narodów posłoeie, którzy-by do Francy i iechali zapraszać do obięe.a tronu Henryka, przysięga od niego na artykuły praw, podług klórtch ki-ÓlSwie rządzić rzecząpospolitą maią, tudzież na Pacia ColweMa,' czyli oboy\’ą-zki od Montluka podpisane, przyiąć, a elekcyi JJiplomci mu oddadź. Zlecono im także, aby z Hemyki mi o małżeństwie z królewną Anną mówili, a przyiazd ifcgo na dzień 4 października, koronacyi wyznaczony, firzyśpieszy 'i. Tak siej seyui elekcyi zakończył, kiedy wprzód stany o-palrzyly zewsząd granice państwa, wyznai żyły do dworow cudzoziemskich posłów z ozimy 'mieniem obranego kreda, nakoniec do pogrzebu Augusta, i przvięcia Henryka wszystko dostatecznie rozporządziły.
Tymczasem wyznaczeni do Franryi posłow.e, z senatu: IV oy dech Laski woiewoda Sieradzki, 1'cńczyński Woynicki, Tómioti ’ G nieźnf: ńskl, Her burt z Fulsztyna Sanocki, Górka Między -iv.eeki, Krzycki łłaciązki, kasztelance ie. Ze stanu rycerskiego: książę Radziwiłł marszałek nadworny Litewski, Firley Kazimierski, Zamoyski Ił łzki, Zborowski Odolanów.ski, starostowie, 1'omicki kasztelanie Gnieźnieński, Frinisk woie-wodzic Kiiowski, a na czele wszystkich tych, Adam Konarski biskup Poznański: wyprawili przed sobą dwóch szlachty z listem o dokończo-ney elekcyi do Henryka, klóry natenczas Rosaellę (Rupellę) twierdzę łlugonotów nar mocnieyszą w oblężeniu trzymał, a wiadomość tę powz.ąwszy do Paryża pośpieszył, na posłów rzeczy pospoli, ley tam oczekuiąo.' Ci wiele trudności w swoiey przez Niemce podroży doznali, zpizyczyny tey, Źe eesaiv. urażony, iż syna iego ominęła korona, dla którey' r.iu pozy skania ooo OOO talerow przez poslow- swoich (iako godni wiary pisarze świadczą) wysypał, przeyścia im przez państwo nie pozwolił, daiąc pozorną Słupeckiemu kasztelanowi Lubelskiemu, pusłowj do iiebie od rzeezypospolitey,