page0252

wania prawie całą zawartość swych, złotem ładownych piwnic. Było tych pieniędzy kilkanaście milionów i to wszystko miał Rothschild uchronić przed nadciągającymi Francuzami, którzy o tych skarbach książęcych wiedzieli.

Jakże się Majer Amszel z tej trudnej sprawy wywiązał? Oto cały skarb kazał wpakować do beczek z wina i jako wino wysłał do Londynu na ręce swojego syna Natana. Gdy Francuzi weszli do Frankfurtu i z wymierzonymi do piersi Rothschilda pistoletami, zażądali wydania im skarbów książęcych, ten z zimną krwią odpowiedział: Szukajcie. Oczywiście nie znaleźli i marszałek francuski Augerau musiał się zadowolić ściągnięciem z całego Frankfurtu 4 milionów kontrybucyi, co dla bogatego miasta nie było zbyt dotkliwem.

Majer Amszel Rothschild umarł w r. 1812, jako blisko 70-letni starzec. Obok nakreślonych powyżej właściwości charakteru, miał to być człowiek skromny, pobożny i miłosierny wielce dla swych biednych współwyznawców. Nie przewidywał on, iż jego potomkowie dojdą później do miliardów. Jest niewątpliwie jeszcze najsympatyczniejszym z całej rodziny, dla której zbieranie milionów stało się potem wyłącznym celem życia.    _

II. Natan Rothschild

i inni synowie Majera Amszeia.

Majer Amszel zostawił pięciu synów, którzy prześcignęli ojca w przedsiębiorczości, ruchliwości, zimnem i bezwzględnem obliczaniu, przenikliwości

http://rcin.org.pl