page0284

281

bostwo i ten kościół, w którym chciał kości swoje położyć!

Lecz Rzym nakazał Tarle pod posłuszeństwem przyjąć biskupstwo, a kardynał Paulucci zapewnił go w pochlebnym dla niego liście, że jakkolwiek się ma za niegodnego tej wysokiej dostojności, przecież Jego Świę.tobliwość Papież ma to tylko za wielką skromność z jego strony. Wstąpił zatem na biskupstwo, nie wypuściwszy jednak ze swej opieki ś. Krzyża. Tam też za jego czasów była stolica biskupów Poznańskich, a na zawsze zachowując ewangieliczną prostotę, nie myślał o tern że jest dostojnikiem kościoła, ale pamiętał, że mu należy być godnym pasterzem powierzonej sobie trzody.

„Usychał od żalu (powiada o nim Niesiecki), gdy usłyszał o jakiem zboczeniu od praw boskich i ludzkich. Na wsi czy w mieście sarn do ludzi miewał kazania, życie zaś jego pobożne, za najlepsze kazanie stało.“

Więc słusznie o nim z razu wyrzekliśmy, że miał wielkie znaczenie w świecie moralnym; bo kto przykładem własnym drugich nawraca i poprawia, kto jest tą jasną pochodnią zacności, za którą drudzy podążają, ten ma w sobie wielką potęgę i życie jego nie marnym błyskiem, ale