page0310

302

Rosshirt —- Rossi Azarja

1817 został professorem prawa w Erlangen, a od roku 1818 w Heidelbergu. Zrazu oddał się prawu karnemu, i jeden z pierwszych juz w roku 1821 przeciw panującemu filozoficznemu kierunkowi prawa karnego, postawił kierunek rzeczywisty i historyczny. Tu należą: Beitrdge zum rómischen Herbie und zum rómisch-deutschen Staafsrechte, (2 tomy, Heidelberg 1820—22), Lehr-buek des Crinunalrechts, (Heidelberg 1822); i Entwićhclung der Grundsatze des Sfrafreckfs, (Heidelberg 1328), z którem sie łączą Zwci criminahstische Abhandlungen (Heidelberg 1836). Kiedy w owym czasie prawo karne roz-przęgło się w mnóstwo praw partykularnych, napisał on: Geschiehle und System des deutschen Sfrafrechts, (3 tomy, Siuttgard 1838—39). Wybornemi mouografijami przysłużył on się nauce prawa rzymskiego, jak. l)os testamen-tarische Er brecht be i den Hornem, (2 tomy, Heidelberg 1816); Einleinmg in das Erbrecht und Darstellung des ganzeti Infestat-Erbrechts, (Landshut 1831); Die Lelire von den Yerniachtnissen, (2 tomy, Heidelberg 1835). Zaniedbane w Niemczech prawo kanoniczne obrobił źródłowo w dziele: Geschiehle des Rechts im Mitlelalfer, (tom 1, Moguncyja 1816), nadto podał zarys: Ivr-ckcnrccht der Kafholiken und Profestanien, (drugie wydanie, Heidelberg 1850). Niemniej czynnym był on na polu prawa cywilnego, jak tego dowodzą dzieła: Dos gemeine deutsche Cicilrccht. (3 tomy, Heidelberg 1810—11); Darstellung des fronhosischen und badischen Cmlrechts, (5 tomów-, Heidelberg 1312); Gnmdriss des franzósischen und badischen Cmlrechts, (Heidelberg 1851), a mianowicie: Dogmengeschichte des ChUrechts, (Heidelberg 1853). — RoSShirt (Eugenijusz), brat poprzedzającego, urodził się w roku 1795, doktor medycyny, której uczył się w Wurzburgu, a od r. 1835 professor w Erlangen, wydał między tnnemi: Die Anzeigen zu den geburlshiilflichen Operationen, (Erlangen 1835); Die geburtshiil(lichen óperationen, (Erlangen 1812), i Lehrbuch der Gcburtshiilfe, (Erlangen 1851).

ROSSi Azarja de, znany także pod nazwą Bonajufo,jeden z naiuczeńszych żydów- swego czasu, w^rsławiony jako badacz starożytności żydowskich i pierwszy krytyk biblijny. Urodził się około roku 1513 w Mantui, pochodził ze znakomitej starej rodziny, mieszkał we Ferrarze i umarł 1577 roku. Obdarzony od natury bystrym rozumem, rozwijał przymioty pilną i niezmordowaną nauką. Znał literaturę hebrejską, włoską, łacińską i posiadał niepospolite wiadomości. Głownem jego dziełem, które mu zjednało tak u współwyznawców, jako też u chrześcijan wiekopomną sław-ę i wielokrotnie użyte zostało przez dawniejszych i nowoczesnycn badaezów, jest: \leor Enajim t. j. Światło oczu, (Man-tua 1571, Berlin 1791, Wiedeń 1829). Składa się ono z trzecn części, z których pierwsza p. t. Kol Elohim (Głos Boga) opisuje wydarzone w Ferrarze dnia 18 Listopada 1571 trzęsienie ziemi i bada jego przyczyny; druga p. t. Iładrat Zehenim (Ozdoba starców), jest przekładem napisanej przez Aristeasa w greckim języku historyi 70-c/u tłomaczów biblii; trzecia najważniejsza nosząca tytuł Imre Binah (Mow-y rozsądne), traktuje o wielu ustępach z Agady (ob. Talmud), o sektach żvdowskich, wielu punktach historyi, chronologii, starożytności, o Filonie Aleksandryjczyku, wersyach 70-ciu, o allegorycznych wykładach dawnych uczonych, różnych przedmiotach sporu miedzy chrześcijańskimi a żydowskimi uczonymi, o erach i rozmaitych pomyłkach chronologow żydowskich, o chronologii Filena, o różności osób Onkelosa i \quila, szatach kapłańskich, Józefie FI a wi uszu, głoskach samarytańskich, dawności hebrajskiego języka i użvw-aniu chaldejskiego u żydów-, o dawności w-ynalezienia głosek i znaków- samogłoskowych, o hebreiskiej poezyi i t. d Istniejące za granicą