page0311

303

Rossi Azarja — Rossini

towarzystwo wydawnictwa dzieł hebrejskich noszące nazwę Chebrat Mehice Nyrdamim, zamierza jeszcze raz wspomnione dzieło de Rossfego wydrukować.    F. Sfr.

ROSSi (Pellegrino, hrabia), znany z losu swego mąż stanu, urodził się roku 4787 w Carrara blisko Modeny, oddał się w Bolonii studyjom prawnym, i by-wszy czas jakiś adwokatem, objął tamże katedrę prawa w r. 1812. Po upadku Napoleona, udał się do Anglii, a w roku 1816 przyjął w Genewie professurę prawa rzymskiego i karnego, ożenił się tamże i w roku 1820 został członkiem wielkiej rady kantonu, która go w roku 1830 wysłała do rady głównej związkowej, gdzie przemawiał za centralizacyją rządu. Rada związkowa wysłała go do Paryża dla porozumienia się z rządem francuzkim w rzeczach polskiej emigracyi. Broglie i Guizot skłonili go do przesiedlenia się do Paryża, gdzie w roku 1834 objął katedrę ekonomii politycznej w' College de France, i uwagę króla Ludwika Filipa na siebie zwrócił pracami swemi, jak: Traite de droil pena!. (3 tomy, Paryż 1829); Cours (Te eonom że po Utique, (Paryż 1840 i 46); i kilka rozpraw w Remte des denx mondes i rozprawę o teoryi zaludnienia Malthusa. W roku 1839 mianowany parem, wstąpił r. 1840 do rady stanu, a zaszczycony szczególnem króla zaufaniem, obudził nawet zazdrość w Guizo-cie. Gdy roku 1845 sprawy kościelne Francyi, dzielnego wymagały poparcia i tłomaczenia u papieża; wysłany został Rossi do Rzymu, gdzie uprzejmie przyjęty, wątpliwe w sprawie jezuitów odniósł zwycięztwo. Popierał on z początku liberalną politykę papieża Piusa IX, gdy jednak Ludwik Filip obawiał się zbyt daleko sięgających owej reformy następstw', powstrzymywać więc Rossi musiał papieża na raz obranej drodze, a dwuznaczne to postępowanie nienawiść nań liberalistów ściągnęła. Po rewolueyi lutowej 1848 roku odsunięty, usunął on się do Carrara; lecz po wkroczeniu Austryjaków, wrócił do Rzymu i tu papieżowi narzucił się jako zbawca. Pius IX polecił mu utworzenie ministerstwa, w którem nm dał zarząd spraw' wewnętrznych, policyi i finansów. Nie zważając na groźby i szyderstwa nań miotane, jako na zdrajcę, udał się 15 Listopada 1848 r. do pałacu Cancellaria dla otwarcia odroczonych przez poprzednika jego Fabri posiedzeń izby deputowanych, i tu na zewnętrznych schodach pałacu pchnięty sztyletem w szyję przez jakiegoś zagorzalca, padł i wyzionął ducha. Śmierć jego była hasłem do wybuchu rewolueyi, która w’ dniu 9 grudnia ucieczkę papieża z Rzymu spowodowała.

ROSSi (hrabina) ob. Sonłag.

ROSSini (Joachim), najznakomitszy z nowoczesnych kompozytorów włoskich, nrodził się 29 Lutego 1792 w Pesaro w Romanii (dawnem Państwie Ko-scielnem). Ojciec jego był muzykiem wędrownym, matka podrzędną śpiewaczką przy różnych pomniejszych teatrach na prowincyi. W dziecinnym jeszcze wieku, śpievvyw^rał Joachim wraz z matką na teatrze \v Bolonii. Do wykształcenia jego muzycznego przyczynił się tu później ksiądz Mattei. Z dzieł jego jednak pokazuje się, że gruntownej nauki kontrapunktu nie odbył, ograniczając się na poznaniu partycyj nowszych kompozytorów niemieckich i francu-zkich, i spuszczając się na wrodzoną swą do śpiewu zdolność i łatwość władania głosem. Wcześnie już brał się do kompozycyj. W r. 1808 napisał w Bolonii pierwszą uwerturę (u Włochów') symfoniję i kantatę: Ilpianto (Harmonia, poczem został dyrektorem pewnego stowarzyszenia muzycznego. Po niej nastąpiło kilka fars muzycznych (bufie) jak: La scala di seta, La pietra di pa-ragone (w Medyjolanie), Champiale, i oratoryjum Ciro in Babilonia. Pierwszą właściwą jego operą była: Demetrio e Politio, przedstawiona roku 1812