page0346

336

8. blCKSTElN.

Przekład tego artykułu podany w Pamiętniku Towarzystwa Nauk Ścisłych w Paryżu, t VII, p. t. : „Prawo szeregów Wrońskiego. Jego foronomia“.

68. Transon A. Refletions sur l'evenement scientifigue d’une formule pu-bliee par Wroński en 1812 et demontree par Cuyley en 1873. Nou-yelles Annales de mathśmatiques. 13₂ 1874. p. 161—174.

Autor zwraca uwagę na prawo najwyższe Wrońskiego i na zapomniane we Francji jego badania w teoryi rozwijania funkcyj Da szeregi.

Przekład tego artykułu podany w „Pamiętniku Towarzystwa Nauk Ścisłych w Paryżu*⁴ t. VIII, p. t. : Uwagi nad objawem naukowym z powodu wzoru ogłoszonego przez Wrońskiego dowiedzionego później przez Cayley’a w r. 1873⁴⁴.

69. Trentowski Br. Panteon wiedzy ludzkiej, Poznań 1874, tom Il-gi 142—182; 393—429.

Stroszczenie ustępów o Wrońskim podaliśmy w Części I-ej, str. 177—179. Przedstawienie pomysłów matematycznych Wrońskiego jest pióra A. Bukatego-

70.    Sągajlo A. Wykład zupełny Algebry, Paryż, 1874.

Na str. 377—388 znajduje się. nota¹ „O różniczkowaniu uźytem przy rozwijaniu funkcyj na szeregi Bormanna, Lagrange’a, Wrońskiego przez M. A. byłego ucznia szkoły politechnicznej. Mona tu o wzorze na rozwijanie funkcyj, podanym przez Wrońskiego w „Philosophie de le Technie⁴⁴ ‘2-e sect. p. 110.

Wyciąg z „Nouvelles Annales⁴⁴ IX, XI. Na str. 389 -400 przedrukowany jest z Pamiętnika Towarzystwa Nauk ścisłych w Paryżu t. IV, przekład artykułu Cayleya: „O twierdzeniu Wrońskiego⁴⁴.

71.    La Psicologia fisica ed iperfisica di H. Wroński. Torino 1877, Comm. de F. Bartinavia.

BM.

72.    Gollezione italiana degli scritti filo sof ci di Hoene Wroński. Ser. I. »Lr obiema fondamentale della politica moderna< e altri scritti vari. Vicenza, la protti 1874.

Przekład „Zagadnienia zasadniczego polityki nowoczesnej⁴⁴ z r. 1829.

73.    Durutte C. Esthetigue musicale. Rósumń elśmentaire de la Technie harmoniąue et complńment de cette technie, suivi de la loi de l’en-chainement dans la mślodie, dans Tharmonie et dans leur concours, par le comte..., compositeur, ancien ńleve de 1’Źcole polytechnique, membre de lAcadómie de Metz, correspondant de la Socióte des compositeurs de Paris. Paris, Gauthier- Villars 1876. 8-vo, VI, 411.

Powołuje się, jak i w dziele poprzedniem (Nr 38) na pomysły Wrońskiego.

http://rcin.org.pl