38o
cznych zamiarów nie dopięli, pamiętni będą o-chotą i łem, że obok Konarskiego stawali się nay czy nniey szą podnietą nauk i oświecenia , którym nikt w staraniach i skutkach nie zrównał. Oni pomogli Bruhlowi do złożenia dowodów szlachectwa , przez co długi czas mogii za icgo po-śrzednictWem , sobie przy chy lneini, różne urzędy rzeczypospolitey osadzać. J>ecz ta dobra harmonia przerwała się i wzmogła się niechęć ku .Sasom i ministrowi, a zamysły reformy i osadzenia tronu Polakiem czynnie popierane, do cZego, ie-Źy li ieszcze w stronnic lwie Czartoryski, h sił brakło, mógł dadż potężną pomoc dwór Petersburski
Właśnie Piotr III. zawarł był z Fryderykiem II. traktaty, w których warowano sobie w Polsce po Sasie króla Polaka na tronie osadzić, opiekować się d\s‘ydentami, a los Kur!and\i imperator sobie warował. Zgoda ta przeraziła Polaków' i Katarzyna II wnet tron obeymuiąra, w ścisłym z Fryderykiem II. związku pozostała. Tym czasem na dworze' Petersburskim, iako poseł rzeczy pospolitey pr/.ebywaiący Stanisław August Poniatowski, syn kasztelana Krakowskiego i Czar-loryskiey, siostry Michała i Augusta b\ł bardzo dobrze widziany' od imperatorowey, i Czartoryscy szukali związków i wsparcia u niey. W tymże czasie różne zmartwienia, gwałtowne Kiirlan-dyi zaięc-ie zdawały się zgon króla przyśpieszać. Ił. 1763 w kwietniu wy iechał on z Warszawy do Drezna iSaxonii, która po ciężkich siedinioletniey woyny klęskach odetclinien ie znalazła, za nim książę Karol, opuściwszy Milawę i Kurlandyą W tęż sarnę udał się podróż.
Po ‘wyieździe królewskim z Polski, kłótnie między stronami dawriiey iuż z. sobą walczącymi, iwawiey przy ufundowaniu trybunału Litewskiego wy buchnęły. Wyszła z tey oka/.yi deklara-cya imperatorowey Rossyyskiey, że wprowadzi swe wtryska do Litwy , aby popierać spokoyne