page0033

23

Wzruszony książę Bolesław schwytać kazał Bo-lestę i w więzieniu osadzić. Zbrodnia dowiedzioną mu została i wyrok zapadł surowy. Na gnieźnieńskim rynku, ułożono stos wysoki i dumny magnat przyprowadzony jak złoczyńca spłonął, aby się stało zadość ziemskiej sprawiedliwości.

Brat zaś jego Bieniasz zginął gdzieś bez wieści. Lud polski, który czci z taką wiarą mężów bożych, co wyszli z jego łona, szeptał sobie z cicha, że ziemia żywcem pochłonęła zabójcę; i tak zginął ród, którego związki krwi, z drugą podo-bnąż zbrodnią popełnioną na biskupie Stanisławie, łączyły.

Ciało błogosławionego Rocha pochowano w Płockiej katedrze, a grób jego cudami zasłynął. Dziś trudno już na jego ślad natrafić, jednak bogobojne i pełne wiary wspomnienie, od marmurów trwalsze, unosi się po nad miejscem, które było cnotliwych jego czynów widownią, relikwie zaś z głowy świętego Zygmunta, pod którego wezwaniem jest katedralny kościół Płocki, i które on od cesarza niemieckiego jeżdżąc w poselstwie przywiózł, są zawsze przedmiotem czci wiernych i jego pamięć potomnym podają.