i tlen mogą tworzyć z sobą wiele związków rozmaitych, lecz w takim razie jeden związek może zawierać jeden równoważnik tlenu i jeden równoważnik azotu; drugi, dwa równoważniki tlenu i jeden równoważnik azotu; trzecią trzy równoważniki tlenu i dwa równoważniki azotu i t. d. to jest pierwiastki łączą się z sobą zawsze w stosunkach bardzo prostych. Chemicy wyrażają związki te szczególnemi znakami przyjętemi dla pierwiastków, przy których wykładniki pokazują liczbę równowa ‘nitów teg'OŻ pierwiastku do SKładu związku wchodzących, tak np. dwutlenek azotu wyrażają przy NO2, co znaczy, że 1 równoważnik azotu (N) jest połączony z dwoma równoważnikami tlenu (O). Równoważniki chemiczne nazywają także liczbami proporcyjonalnemi. Prawo równoważników stosuje się także do związków zachodzących pomiędzy ciałami złożonemi.
ROWSia, rzeczka w królestwie Polskiem, bierze początek przy wsi Wrona-liszkach na zachód miasta Maryjampola; płynie prawie prosto z południa ku pułnocy i pod wsią Piluny, powyżej Pilwiszek, z leweg'o brzeg-u wpada do Szeszupy.
Roxana, jedna z żon Alexandra Wielkiego, córka wielkorządcy Baktryi Oxyartesa, słynna z piękności. Alexander pozostawił ją brzemienną i dał zlecenie Perdikkasuwi, że jeżeli urodzi syna, ten ma rządzić państwem ‘ wspólnie z Arideusem synem Filipa. Roxana istotnie porodziła syna, któremu dała irpię Alexander, i z nim do Macedonii przeniosła się. Tu jednakże wraz z dzieckiem uwięzioną i zamordowaną została przez Kassandra, który uśmierciwszy już Olirapijasę, matkę Alexandra Wielkiego, pragnął zagarnąć tron i władzę najwyższą Roxanę imała zgubić Statira, inna z wdów po Alexandrze Wielkim. Słynny niegdyś obraz malarza Aetion’a miał przedstawić gody ślubne Alexandra Wielkiego z Roxaną. Oprócz tego los Roxany był kilkokrotnie obrabiany jako przedm.ot tragedyi, mianowicie przez Francuza Desir.arets-
ROXbiirgh, inaczej Teiiotdale, Ticiotdale, hrabstwo w Szkocyi południowej 33 mil kwadr, rozległe, z 53,000 mieszkańcami. Górzyste osobliwie od południa i południowschndu, gdzie się wznoszą Cheviothills, w rozgałęzieniach wchodzące do głębi kraju. Klimat ostry lecz zdrowy. Natura ziemi daje nieużytki lub pastwiska; nad rzeką Tweed wszakże i jej przytokiem Teviot znajdują się pasy żyznego gruntu; połowa zatem ziemi hrabstwa idzie pod pług, a rolnictwa znaczne tu zrobiło postępy. Zboże, a nawet pszenica, kartofle, rzepa, owoce w dostatecznej zbierają ilości, a szkółki drzew opatrują całą Szkocyję tnłodemi szczepami. Wszakże hodowla bydła o wiele przewyższa uprawę roli. Obok tego mieszkaucy trudnią się przemysłem, mianowicie rękodzielnictwem wełnianem. Węgle kamienne i krzemień tu odszukiwane służą do wyrobu kamieni ozdobnych, w handlu pod nazwą czarnych dyjamentówr znanych. Miasto główne Jedburgh nad strumykiem górskim Jed7 liczy około 4,000 mieszkańców, ma gruzy opactwa i źródło wody siarezanej, targi na bydło i zboże, i dostarcza płótna, dywanów, wstążek, pończoch, miudu i wosku. Ku pooiocy, w dolinie Tweedu, leżą zwaliska grodu Roxbu?'gh-Costle, prz> wsi tegoż nazwiska, słynne w wo jnach Anglików ze Szkotami, jako warownia. Miasto zaś Roxburgh leżało na końcu zachodnim doliny Twedhi naprzeciwko Kebso, przy ujściu rzeki Teviot do Tweed’u; które ma opactwo stare, 6,000 mieszkańców trudniących się wyrobam [ flaneli i innych wełnianych towarów, płótna skór i szewctwem. i targi na bydło i zboże, utrzymujących. Miasto Ha-wiclf w pięknem położeniu w dolinie Teviot licz} 6,000 mieszkańców; Melrose