page0592

584

Ślesin — Śleszkowski

skim, od stacyi pocztowej w Kleczewie i milę, od miasta Konina 4 mile odległe, ma ludności ogólnej 1,205 mieszkańców, domów 99, kościół parafijalny murowany katolicki, w stylu ostrołukowym, wzniesiony w XVI wieku, pod tytułem ś. Mikołaja, biskupa. Gmach dość ozdobny, ma na frontowej fasadzie trzv wieżyczki. Jest tu magistrat i 6 jarmarków do roku.    F.    M. S.

SleSZkOWski (Sebastyjan), nadworny lekarz króla Zygmunta III i głośny pisarz, urodził się w Wieluniu 1569 r. Po ukończeniu nauk w akademii krakowskiej i otrzymaniu stopnia doktora medycyny i filozofii, zwiedził obce kraje i doskonalił się w sztuce lekarskiej, mianowicie we Włoszech. Po powrocie do ojczyzny, został nadwornym lekarzem Rudnickiego, biskupa warmińskiego, a po jego zgonie, Zygmunta III, który dodał mu urząd sekretarza swojego. Kiedy się przeniósł do Kalisza, niewiadomo; mieszkał atoli już tam w r. 162*' i słynął jako biegły lekarz, oraz mąż uczony. Umarł w^r Kaliszu 1648 r. Byt to nieubłagany nieprzyjaciel żydów, których prześladował w swych pismach. W obwinieniach przeciw lekarzom żydom ma szczególniej na celu Aarona z Lublina i Jakóba z Bełżyc, izraelitów, od których szczęśliwych, w doświadczeniach leków, przeszkody doznawał. Zazdrość podobno najwięcej dała mu pochop pisania o niebezpieczeństw ie dla duszy i ciała, z powierzeniem się lekom żydów. Spółczesni znajdowali w jego pismach, wytkniętych prawie tych, przeciw którym rzecz swą wymierzył. Zresztą, jak z dzieł jego widać, byłto mąż gruntownie obeznany z nauką lekarską i biegły nadzwyczaj w chirurgii. Prace jego drukiem ogłoszone są: 1) Opera medica duo (Kraków, 1616, w 8-ce; wydanie drugie, tamz*i, 1618). Dzieło jest na swój czas niepospolite i jeszcze teraz godne czytania. 2) Medicorum Tetras operum (tamże, 1619, w 8-ce). Jestto opis wszelakiego rodzaju trucizn i ratunku przeciwko tymże. Dzieło to powiększone dwiema księgami, to jest o sposobie leczenia na ogólność zatrutych, przedrukowane zostało pod następny m tytułem: Incomparabilis Thesau-rus aletericus (Brunsberga, 1621, w 8-ce).    3) Odkrycie zdrad złośli

wych, ceremonij tajemnych, md, praktyk szkodliwych Rzeczypospolitej i straszliwych zamysłów żydowskich, talie wytkmenie niektórych pomocników żydowskich (Brunsberga, 1620, w 4-ce; wydanie drugie, tamże, 1622; 3-ie wyd. Kraków, 1623). Dzieło pełne przesądów, złości i uprzedzenia przeciwko żydom. . 4) Jasne dowody o doktorach żydowskich (bez miejsca druku, 1623, w 4-ce; wydanie drugie, 1649). Głównie chodzi mu o to, aby żydzi nie zajmowali się medycyną. 5) Genealogija żydów (Brunsberga, 1622, w 4-ce), licha i złośliwa ramota, która więcej autora aniżeli żydów upodla. 6) Metodyczna nauka o poznawaniu i leczeniu morowego powietrza (Kalisz, 1623, w 4-ce; przedrukowana w latach 1635, 1638, w 8-ce i 1646, w 4-ce).    7)

De fugiendis medicis et chirurgis Judaeis (Warszawa, 1630, w 8-ce).    8)

Alewego Pedemontana Tajemnice wszystkim obojga piej nietylko ku leczeniu rozmaitych chorób bardzo potrzebne, przekład z łacińskiego, pomnożony (Kraków, 1620), przedrukowane w Supraślu w r. 1737, 1758 i 1788, z odmianami niejakiemi w tytule. 9) Vaticinio ex natura ex moribus prompta de anno D. 1613 et 1614 aliisąue seęuentibus (Kraków, 1612, w 4-ce), w którem także przeciw żydom pow^jstaje. Wydał też dzieło w języku łacińskim pisane, które w przekładzie na polskie ma tytuł: 10) Sebastyana Sieczkowskiego w lekarstwach doktora, Tajemnice w sztuce lekarskiej, przez Innocentego Patrycego, medyka i filozofa, z łacińskiego na polskie przełożone (w 4-ce).    11) Praxis phlebitomiae seu venae sectiones (Kraków, 1616,

w 8-ce).    F. M. S.