page0601

593

Rylsk — Ryłło

płci obojga (w roku 1863). W Rylskim powiecie w siole Głuszkowie, na wzmiankę zasługuje znaczna fabryka sukna.    J. Ba...

Rylsk, rzeczka w królestwie Polskiem, bierze początek pod wsią Rylsk Wielki w' powiecie Rawskim; płynie korytem dość krętem w długości 3 mil między polami wzgórzystemi, przez wsie: Rylsk Mały, Miengłowy, Gołki, Osowicę, Bogusławek Stary, Głuchówek aż do ujścia. Szerokość jej wynosi od 2—8 sążni; głębokość od 4—6 stóp. Dno ma po większej części błotniste. W samem mieście Rawie wpada z prawej strony do Rawki (ob.).

Rylski (Antoni Scibor), współczesny grammatyk i lexykograf, zamieszkały we Francyi, wspólnie ze Stanisławem Bratkowskim wydał Scenes poliUąues (Lyon, 1832, w 8-ce). sam zaś ułożył i ogłosił- Dykcyjonarz francuzko-pol-ski (Avigiion, 1832) i Grammatyka francuzka Meidingera dla użytku Polaków (tamże, 1833).    , F. M. S.

Ryłło (Maxymilijan), biskup chełmski, później przemyślski greko-unicki, herbu Wieniawa, rodem z Litwy, był poprzednio bazyłijanetn, doktorem teologii i przełożonym klasztoru chełmskiego, dobrodziej, kolonizator i sławny missyjo-narz na Ukrainie za panowania króla Augusta III. Mianowany biskupem chełmskim i bełzkim, 1756 r. był Opatem w Dermaniu i Dubnie. Mąż wielce świątobliwego życia, założył seminaryjum w Chełmie i fundował kilka kościołów greko-unickich. W r. 1779 postąpił na biskupstwo przemyślskie, które dopiero objął w roku 1785 i umarł w Przemyślu 1793 roku. Wydał z druku: 1) Commentarius de Baronii historica rel-atione de Ruthcnoruni origine eorumque miraculosa comersione (Supraśl, 1755, w 8-ce) z wielu swojemi dodatkami; 2) Medytacyje dla oczyszczenia i poprawienia życia kapłańskiego przez X. M. Ruggierego, przekład z włoskiego (Kalisz, 1763, w 8-ce);

3)    AntiquHat.es Eccłesiae ruthenicae sacrae Liomanae Unitae (Supraśl, 1760);

4)    Historyja cudownego obrazu N. M. Panny w chełmskiej katedrze obrządku greckiego (Berdyczew, 1780, folio).    F. M. S.

Ryłło (Maxymilijan), sławny kaznodzieja i missyjonarz na Wschodzie, urodził się na Zmujdzi 1802 roku, nauki pobierał w sąsiednich szkołach a kończył w akademii połockiej, gdzie też stopień magistra filozofii otrzymał. Kiedy w r. 1820 jezuici wygnani z Rossyi zostali, Ryłło udał się z nimi za granicę i przybywszy do Rzymu wstąpił do towarzystwa 1822 r. w 18 roku życia, odbywszy nowicyjat przy kościele ś. Jędrzeja na Kwirynale i skończywszy teologiją z stopniem doktora. W języku włoskim tak się wydoskonalił, że nie-tylko płynnie i czysto nim mówił, ale prozą i wierszem jakby rodowitym pisał, a co dziwniejsza Włochów uczył retoryki i przez młodzież nadzwyczajnie był lubiony. Użyty do prac apostolskieh w Rzymie, słynął ze swoich kazań włoskich, których mnóstwo po rozmaitych kościołach często po dwa razy na dzień miewał, będąc znany powszechnie pod nazwiskiem Padre Rillo lub Rilo. W roku 1836 wysłany w missyi do Libanu w charakterze wizytatora apostolskiego, zwiedził całą Azyję mniejszą, był wpośród Kurdów i wracając oparł się o Egipt. Umyśliwszy założyć w Gazir na Libanie seminaryjum pomocnicze propagandy rzymskiej, w któremby się na miejscu missyjonarze kształcili dla Wschodu, wrócił do Rzymu, uzyskał pozwolenie papiezkie i znowu udał się do Libanu, wszakże zamiar ten nie przyszedł do skutku. W tej drugiej wyprawie 1839 i 1840 r. spotkał go w^ Carogrodzie ksiądz Hołowiński, który w opisie swojej pielgrzymkidoZiemiśw, o ks. Rylle znaczny ustęp poświęcił (tom II, str. 9—13), przyznając iż był to najuczeńszy i najzdolniejszy missyjonarz na Wschodzie. Postaci okazałej, dobrego wzrostu, chodził na Wschodzie w arab--

Et*CYKXOPEDY.f.A TOM XXII.    30