page0893

885

Samson — Samuel

nych. W roku 1863 usunął się z teatru na spoczynek. Przez lat kilka był nauczycielem w konserwatorijum i wykształcił kilku znakomitych artystów scenicznych, między innymi słynną Rachelę. Jest nadto autorem wielu kome-dyj, z których znaczniejsze: La fete de Moliere, le Peche de jeunesse, Alcade de Zalamea, la Familie Poisson, la Dot de ma filie i wiele innych. W roku 1802 rozpoczął wydawnictwo wielkiego dzieła, ozdobionego wizerunkami foto-graficznemi p. t. U Art theatral.

SamSOl! (z Ostropola), sławny kabalista żyjący w XVII wieku, umarł około L pca 1648 męczeńską śmiercią śród rzewnego nabożeństwa, zamordowany przez kozaków w synagodze miasta Połonnego, wraz z trzemaset znako-mitemi osobami tamże w pośmiertnych szatach i oponach modlitewnych (Talii), z nim do pokuty i spowiedzi zebranemi. Napisał Samson, pod tytułem: Dan Jadin (Dan będzie sądził; Amsterdam, 1765), obszerny i dokładny komentarz na ciemne kabalistyczne dzieło: Karnaim. W przedmowie tegoż pisma autor wzmiankuje swoje inne tego rodzaju prace pod tytułem: Maehneh Dan (Obóz Dana) komentarz na dzieło kabalistyczne Zohar, a pod tytułem: Ben Mcnoach (Syn Monoacha) objaśnienie dzieła kabalistycznego ldrot.    F. Sir.

Samson (herb), na tarczy w polu błękitnem postać Samsona, rozdzierającego obli rękoma paszczę lwa. Samson i lew barwy żółtej. Na hełmie trzy pióra strusie.

Samsonów, v\ .eś rządowa górnicza, w gubernii Radomskiej, w powiecie Opoczyńskim, od Kielc blisko 2 mil odległa. Jest tu wielki p.ec, odlewnia żelaza i kuźnice skarbowe. Wieś ta liczy mieszkańców 128 głów. P. M. S.

Samuel, prorok, syn Elkana i Anny, sędzia i rządzca ludu Izraela, urodził się koło r. 1132 przed Chr. w Ramath, mieście pokolenia Efraima. Od urodzenia był poświęcony na służbę Bogu i wychowywał się pod kierunkiem arcykapłana Heli. Po jego śmierci Samuel nastąpił po nim (r. 1092) i rządził mądrze ludem; lecz w końcu ten nierad z synów proroka, których on do rządu przypuścił, domagał się króla, i Samuel namaścił Saula, na króla Izraela, ale później Dawida, który nastąpił po Saulu. Samuel umarł r. 1043. Jemu przyznają dwie księgi królewskie, tudzież księgi Sędziów i Ruth. Volney wydał: Samuel imenteur du sacre des rois (Paryż, 1820) (ob. SauL).

Samuel (syn Eliezera), z Opatowa, napisał pod tytułem: Chidusze Gepet (Prostic, 1618), studyja nad talmudycznemi traktatami: Ketubot i Kiduszin.

Samuel (hen Mojżesz), rabin na Litwie, napisał podług de RossPego, komentarz na kilka części pięcioksięgu Mojżesza, wydrukowany w roku 1699. W rękopiśmie pozostawił komentarz do psalmów Dawida.    F. Str.

Samuel (ben Josef) lbn-Nagrela lub Nagrała, słynny jako uczony Izraelita i jako wezyr króla Grenady. Urodzony w Kordowie 993 r., uczył się tal-mudu w szkole rabi Chanoeha, a języka nebrejskiego u Jehudy Chajuga (ob.), kształcił się także w innych przedmiotach wiedzy. Godność swoje winien był swemu talentowi pisarskiemu i osobliwemu trafowi. Zmuszony w r. 1013 z wielu innymi opuścić Kordowe z powodu klęsk zaciętej wojny domowej, osiadł w Maladze, gdzie utrzymując się z małego kramiku, zajmował się naukami i przyswoił sobie oprócz hebrejskiego różne inne języki: chaldejski, łaciński, kastylski i berberyjski, szczególniej celował w mowie arabskiej. Przy tymże kramiku Samuela Ibn-Nagreli, Abulkasim Ibn-Alarif, wezyr Habusa, owoczesnego króla czyli kalifa Grenady, miał w Maladze pałac. Poufała niewolnica wezyra w nim mieszkająca, często gdy miała posyłać do swego pana listy, używała do ich układania i pisania swego sąsiada Samuela. Listy te