scandjvutmp10501

252

spoleniu płci przeszkadzającej części, zależy obrzezanie dziewic; wykonywają je w ósmym roku icli wieku, na początku wezbrania Nilu. Operacyją trudnią się kobićty z wyższego Egiptu; wołają one po ulicach Kairu: dobra obrzeznica. Dosyć do tego brzytwy 1 szczypty popiołu (1). Podobny zwyczaj utrzymuje się u Syryjczyków i Arabów. W dziele Niebuhra (2) załączony jest rysunek z natury, obrzezauej ośmuastoletniej dziewicy. Myślą tam że obrzezanie ma na celu zapobieżenie nieczystości wstydliwych części u kobiet podobnie jak u mężczyzn (3); ale Belon uważa (4), że wszystkie kobiety koptyjskie mają z natury bardzo długie nimfy; toż samo spostrzegał Tkćveuot (5j u Maurytanek ; powszechuem jest obrzezanie w Benin (6) i Etyopii. Tyle ono jest znane od najdawniejszych wieków, iż wszyscy pisarze o niera wspominali (7), a uadewszystko lekarze arabscy (8), i Avicenna (9). pod wyrazem alba //tara (cli-toris); bo i ten autor każe ten członek odciąć, skoroby dawał kobietom powód do nadużycia (10).

Długo rozprawiano o mniemanym fartuszku llotlentotek, a o którym mówił najprzód Kolbe (11). Lekarz W. Ten Khyne (12) okazał

(1)    Wetlinę Sauchoniatona, którego cytuje Euiebijusz, Praep. hoangtł. etc. obrzezanie sięga najodleglejszej starożytności. Wyszło ono uajprzótl od F.gipcyjan , mówi Herodot, (obacz Marshama i Gropiusa, an circumcisio ab Aegyptiis ad Abraham fuerit derioatat Rostock 1699 in 4). Chrześcijanie koptyjscy i abisyńscy zatrzymali ten zwyczaj a ostatni poczytują go za środek ochędóstwa dla niewiast, i obelżywie nazywają cofa (zamknięta) kobietę nieohrzezaną; uważają ją za rak dalece nie czystą, iż tłoką naczynia z których ona jadła , jako Bkalane-

(2)    Beschreibung von Arabien , str. 7? i nast.

(3)    Osiander, ars abstetr. t. II, tab. VI, fig. 1.

(4)    Obsercat. str. 426.

(5)    Foyag. t. 11 , rozd. XIV.

(6)    Leon Afric. ks. III, także w królestwie Juida , choc tamtejsi mieszkańcy nie są ani żydami ani mahometanami. Desinarchais Voyag. t. II, rozd. VII, str. 158.

(7)    Paweł z Eginy, ks. VI; Aetius Tetrtsbibl. ks. IV i t. d.

(8)    Albucasis, ks. II, rozd. 7.

(9)    Lib. III, fen. 21 traci. IV. cap. 24.

(I0J Fen 21, tract. I, cap. 23 obacz takie: Malhias Zinunermaun, De Aethiopum cir-cumcis., cap. 9. Jest mniemanie, że obrzezanie żydów i wschodnich ludów dopomaga im do ich płodności i zmniejsza przeszkody do zapłodnienia. I Frid. Bauer. De causis fecunditatis gentis circumcitoe. Lipsk 1719 in 4, etc.— Zastano obrzezanie na Otahaj-cie, w Meksyku, na St. Domingo, i w Połu. Ameryce aż do 80° szerokości. Lettret ómćric. hrabiego Gian. Rinaldo Carli-Rufi. Paris , 1788 2 vol.).

(ił) Descript. du Cap. t. I, itr. 92.

(12) Depremont. Bonat Sp. rozdz. X, stron. 33.