scandjvutmp11001 1

442

w lasce Bożej dokończenie u Ojca Swegp najłaskawszego wyjednać raczył.

Hymn.

(Melodya jak w pierwszej części *tr. 487^

Duszo oziębła! czego nie gorejesz!

Serce me, czemu wszystko nie topniejesz!

Toczy twój Jezus z ognistej miłości,

Krew w obfitości.

Ogień miłości gdy Go tak rozpala,

Szkaradne drzewo na ramiona zwala,

Zemdlony Jezus, pod krzyżowym klęka Ciężarem, stęka.

Okrutnym katom posłusznym się staje,

Na krzyż sromotny ochotnie podaje Kęce i nogi ludzkiego plemienia,

Sprawca zbawienia.

0    słodkie drzewo! spuśćże nam jnż ciało,

Aby na tobie dłużej nie wisiało;

My Je uczciwie w grobie położymy,

Płacz uczynimy.

Oby się serce we łzy rozpływało,

Że Cię, mój Jezu, sprośnie obrażało,

Żal mi, acb, żal mi ciężkich moich złości.

Dla Twej miłości.

Niechżeć, mój Jezu, cześć będzie w wieczności. Za Twe obelgi, mękę, zelżywości,

Któreś ochotnie, Syn Boga Jedyny,

Cierpiał bez winy.

LAMENT DUSZY

serdecznie bolejącej nad cierpiącym Jezusem.

Jezu! od pospólstwa niezbożnie

Jako złoczyńca z łotry porównany, Jezu...

Jezu! od Piłata niesłusznie Na szubieniczną śmierć dekretowany, Jezu...

Jezu! srogim krzyża ciężarem Na Kalwaryjską górę zmordowany, Jezu..

Jezu! do sromotnego drzewa Przytępionymi gwoźdźmi przykowany, Jezu... Jezu! jawnie wpośród dwu łotrów lelżywie od żydów ukrzyżowany, Jezu...

Jezu! od stojących około

1    przechodzących z hańbą urągany, Jezu...