scandjvutmp120 01
M
Oto się juł głos rozchodzi:
„Wstańcie bracia uśpieni 1*
Zbawienie nasze nadchodzi,
Noc się w jasny dzień mieni.
Precz odtąd dzieła niecnoty Wylęgnione wśród ciemnoty! Niech każdy z nas w przyszłośoi Zbroję wdzieje światłości.
Niech nas zdobi mierność stała W pokarmie i napoju,
Nie hołdujmy chuciom ciała,
Żyjmy w zgodzie, w pokoju.
Naśladować Tego mamy,
Którego przyjśoia czekamy :
Ta jest powinność nasza Jak Apostół ogłasza.
Zbawco świata! szczerze chcemy Pełnić te powinności,
Złąoz się z nami, niech będziemy Twemi dziećmi w szczerośoi:
Wlej, o Jezu miłościwy!
W duszę mą pokój prawdziwy, Posiądź i serce moje,
Wszak jestem dziecię Twoje.
r.
Pan Bóg w Trójcy Świętej radził, By świat zbawił, grzechy zgładził Przez wcielenie Syna Swego Sprawą Ducha Najświętszego.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
98 MALI BRACIA Tak wygląda nasze ciche życie, surowe, lecz sprzyjające chcącemu wsłuchiwać się w gło
scandjvutmp11c 01 Weselcie się wszyscy Święci I wy ludzie smutkiem zdjęci: Idzie na świat Odkupiciel
scandjvutmp164 01 316 się bywają gościnni, i równie przez chełpliwość jak przez charakter poczciwi.
scandjvutmp178 01 1*4 Ziemia się trzęsie, straż się grobu miesza, Anioł zstępuje, niewiasty pociesza
scandjvutmp17a 01 117 się nowe, jakieś inne. Wzruszony, pełen oczekiwania, utkwił oczy w szybę perło
scandjvutmp18a 01 385 się na przymioty właściwym sobie sposobem, nie 1110“ ich widzieć ze wszech str
scandjvutmp1d5 01 155. się, rżało, kopytami uderzało, ogonami machało, odpędzając rojem otaczające j
J1028 A Pan zaś rzecze: Kości one suche, synu człowieczy — dom to Izraela! Oto się skarżą: Tracimy o
DSC05696 (2) Stanisław Herakliusz Lubomirski Oto się jak na nowo znowu odrodziło, Nie to teraz jest,
DSC26 (3) pięścią niozh >07- Oto się na swary i na zwady pościcie, a bimci. nic: nie pośćcie, ja
scandjvutmp1ad 01 420 się pożerają, przecież i one, podczas miłostek czynią rozejm swej drapieżności
scandjvutmp1cf 01 423 się jednak, że ta choroba przyniesiona została kiedyś z Tartaryi na Ukrainę, a
scandjvutmp1d3 01 153 się .i po chwili namysłu ograniczył się na podaniu ręki. — P
scandjvutmp1dd 01 161 się dziewczynę, która blada, osłupiała, ze swego srebrnego fartucha obdarta, j
scandjvutmp1e 01 o którym się rządzą zwierzęta, ujrzymy przedzielającą je od nas niezmierną otchłań.
scandjvutmp1f1 01 M<dl się ■» na - mi, Zdro - was Ma - ry - a. Wśród czystych duchów, w obliczu P
scandjvutmp201 01 196 się, o co chodzi, i próbował także dostać się do wnętrza. Ale tym razem ciekaw
więcej podobnych podstron