scandjvutmpc501

190

kalenda, dla którego się oni tyle okazują namiętnemi (I); dalej szega-lub czega, (w Brazylii chica), taniec Murzynów mozambickich na wyspie Francuzkićj, podobny do fandango, i przechodzi w oburzającą rozwiązłość; przedstawia on wszystkie zjawiska miłości, zacząwszy od oświadczenia aź do włącznie tryjumfu kochanka, a to przy odgłosie muzyki; takiemi są jeszcze nadewszystko

0    we lubieżne tańce bajaderek u ludów azyjatyckich, i lubieżne postawy almejek, gawazyjek, w Egipcie i na Wschodzie. Tance te wyrażają najrozpustniejsze poruszenia, najlubieżniejsze postawy

1    uniesienia namiętności (2). Lubo i europejskich tańców przedmiotem jest także miłość, jednakże nierównie skromniej i delikatniej ją tu malują.

Wszystkie te narody mają każdy swój, szczególuićj ulubiony,

(1)    AA amon. Yoyuge, au Senegal, p. 3, labat, Yoyag. t. IV. p. 463. i t. d.^%

(2)    De Langle, Yoyage en Espagne, t. I, p. 144, opimje taniec kalenda zaprowadzony do Hiszpanii prz ez Afrykanów, tudzież do Ameryki południowej, FrezierYoyug., part.ti. Doktór Marti podał 1712, opis tego tańca w Kadyksie, gdzie go śmielej i rozpustniej niż gdzie indziej wykonywają: Corpora ud musicos modos per omnia libidmum irritamenta ntnantun me mbrorum in ea moUissimi flectus, chtuium motitutiones, micutiones fe-morum salacium, insultuum imagines, omnia deniyue turgentis las civiae sohrtissimo s tudio expressa simuhtchra. Yideat euiere vtrum, et cum quodam gannitu crissart foeminam, etc. Takiemi były także bez wątpienia owe jońskie poruszenia starożytnych Greków i Rzymian, o których mówi Horacyjusz, Epod.

. . . Motus doceri gaudet ionicos Matura virgo, et frangitur artubus . . . Amores de tenero meditatur ungui.

Ten rozwiązły tani ec jest bardzo dawny, znajduje się o nim wzmianka u poety Kallima-cba, Hymn. Delos i w listach Plinijusza młodszego, znają go także w Azyi mniejszej, według Barettego i de la Langla , Yoyag. en Espagne, 1.1, p. 45.

Widać także bardzo podobny na wyspie O tali i ty, w edług Bongaimille, Cooka i Van-couvera, i t. d. u bajaderek indyjskich, jak świadczy Sonneraf, t. I; spostrzegał go Forster, Obsero. au devxieme voynge de Cook, t. V, p. 385, u różnych ludów na wyspach spokojnego oceanu; w Now’ćj Zelandyi, podług świadectwa Marion i Duclesmeur, Voyag. p. 134. Thunberg mówi, że taniec Kafrów jest poruszeniem wszystkich muszkulów. Le-\aillant, Kolbe, S parrmann i Paterson opisują taniec Hottentotów.

Według podróżników' Shaw i Russel, barbaryjskie kobiety wpadają w hysteryją, w pośród szybkich poruszeń swego lubieżnego tańca. Czytaj także Bruce, Voyag. t. V, pag. 81.

Bajaderki, tancerki a razem nierządnice indyjskie, almejki i gawazyjki, też same grające role w Egip cie, posuwają częstokroć sztukę rozpusty do nieznanego w zimnych krajach stopnia: jest to s kutek gorącego, południowego klimatu.

Neąuitias tellus scit dare nulla magis.

Marti alit.