V
V
♦
„Na jednym z czwartkowych obiadów które mądremi zwano, znajdował się Ignacy Potocki, Adam Naruszewicz, Trembecki, Grzegorz Piramowicz, Karol Wyr-wicz, i prócz innych Bekler nadworny lekarz królewski. Gdy roznoszono potrawy, uważał król, że Trembecki brał tylko jarzyuy, i lcksze łakotki, gdy Piramowicz za nie dziękował.
— Czemu nie bierzesz Plramku, które są zdrowe?
— lło ja właśnie N. Panie, niezdrowe lubię.
— Jakłeżto? król zapytał.
— Oto szynki, bigosy, kiełbasy I tym podobne—odpowiedział Piramowicz.
Skrzywił się na to, zawsze w jadle wybrydny Trembecki, a Naruszewicz rzekł:
— Może dlatego, iż rzeczy niezdrowe, do zakazanych należą.
— W tym rodzaju, ozwie się Potocki, przykazania wydawać, które nie są jak tylko radą, Bekler 1 jego. towarzysze tylko moc mają.
— Owszem (mówił Trembecki) rozum je wydaje, a miłość własna Ich słuchać powinna: dobrze myśleli Rzymianie, iż ulema szczęścia większego w życiu, jak w zdrowein ciele myśl zdrowa. Mens sana in corpore sano. Przestrzegam tego, i niewiele mnie obchodzi, iż mnie dlatego dziwakiem zowią.
— Tak jak pijacy, dodał Potocki, nazy wają tego partaczem, który z nimi z kolei kielicha duszkiem nie spełni, nieraz już tę obelgę odniosłem.
— Wszakże, rzekł Naruszewicz, najlatwiejby było, aby potrawa nie szkodziła zdrowiu, jeżeli od tego zależy, zyskać pozwolenie lekarza, i w tern się do naszego Eskulapa odwołuję.
— Napróżuo go zaczepiacie, zawołał król, wrszak wiecie iż jedząc, rozmowy nie cierpi.
— Tak jest, odezwał się Bekler, kiedy jem to nie gadam, najadłszy się każdemu odpowiem.
— Stępkowski wojewoda (przemówił Naruszewicz), aby był pewniejszy zdrowia, razem z sobą lekarza upajał.
— Gdy Bekler nic nie odpowiadał, Piramowicz śmiał się, a Trembecki niecierpliwy, coś niby szeptał, przedmiot rozmowy odmienił się, 1 skończył się obiad.
We czwartek następny przynosi Trembecki papier i oddaje królowi mówiąc: oto jest Najjaśniejszy Panie słowniczek zdrowych i niezdrowych pokarmów, któ re w skutku dziś tygodniowej rozmowy spisałem, a powaga znawcy i strażnika zdrowia W. K. Mości (Beklera), do której się tu odwoływano, spis ten zatwierdziła.