scandjvutmp8101

2<W

Panieństwo córek gdy rodzic ubogi Myśli zaprzedać, posag w złocio drogi Okienkiem wrzuca, czystość zachowuje,

Złą myśl tamuje.

Kapłanem będąc, gdy od ludzi stroni,

Bóg Mu Swym głosem wielce tego broni,

Iść rozkazuje do Miry, Lickiego

Miasta głównego.

Tam nieznajomy, po śmierci przeszłego Biskupa, zgodnie z zrządzenia Boskiego,

Od zgromadzenia Biskupem obrany,

Konsekrowany.

Doskonale się w cnotach rozkrzewiwszy, Światem i sobą zupełnie wzgardziwszy, Niezliczonymi cudami uczczony,

Został wsławiony.

Trzech osądzonych na gardło niesłusznie Mieszkańców Miry od stracenia dusznie ¥walnia, znowu sądzić rozkazuje,

Złość wykazuje,

Kupca, gdzieindziej z zbożem jadącego, Pieniądz mu dawszy, do miasta swojego Dziwnie nawraca, cieszy utrapionych,

Głodem zmorzonych. Wszyscy, którzy się Jemu polecali,

Dziwnej pomocy zawsze doznawali:

Każdy w potrzebie swej był wspomoiony,

I pocieszony.

Pełen cnót, cudów, zasług, gorliwości,

Gdy się wybiera do nieba wieczności,

Słyszy wesołe Aniołów śpiewanie.

Powinszowanie.

Do św. Piotra Apostoła.

20.

ni

Śpiew. X. Mioduszewskiego,

rmrmfr

Je - śli chcesz szu - kaw Pa - tro - na, Idź śmia - to, proś ▲ - po - sio - ta,

•##

v któ - rym po - tę-maaz Pio - tra glo-