1 IG
tego to Barrów i inni podróżni zaprzeczali tego naturalnego zboczenia u kobiet tych ludów; wszakże tych osobliwości w ukształceniu szukać trzeba przedewszystkiein w najdzikszem, najbiedniejszein pokoleniu zwanem Boszymani; jest to ród dziki, okrutuy, żyjący bez żadnych praw, bez mieszkań, bez połączenia się w rodziny, w skałach i zaroślach, utrzymujący się z rozbojów i gwałtów, chodzący zupełnie nago, napadający w nocy; polują nad jak na zwierzęta, on zaś broni się zatrutemi strzałami.
Już Linneusz w swej rozprawie pod tytułem: Anthropomorpha, tudzież P. Camper w rozprawie o rysach twarzy i inni autorowie (1) opisali orgauizacyją głowy i innych części ciała któremi boszymańscy hottentoci do małp są podobni, wykazali także niektóre podobieństwa obyczajów i zwyczajów wspólnych pokoleniu murzyńskiemu i czwororęcznym zwierzętom; dla tego my tu zajmiemy się jedynie badaniem szczególnych przyczyn ukształcenia owych kobiet boszy-mańskich, z których mieliśmy przed oczyma jednę, iż tak powiem, przyswojoną Europie.
Levaillant, który jak się zdaje pićrwszy widział hottentotki z pokolenia Huzuanas, obciążone, czy tćż ubrane osobliwszemi nad każdym natyłkiem leżącemi tłuszczowemi poduszkami, uważał że te
(i) ,,Rysy twarzy, kobiety hottentockiej, ntńwi Cuvier, miały w tobie coś zwierzęcego, a jej nagle i dziwaczne poruszenia, przypominały twarz małpy; wargi miała grube i wykręcała je potwornie jak orangutan; odraźliwa jej iizyjonomija miała nieco podobieństwa do murzyńskiej, a to z przyczyny naprzód wystających szczek, ukośnej osady przednich zębów, krótkości i cofnięcia brody; zbliżała się także do Mongołów niezwyczajnie wiel-kiemi policzkami, przypłaszczeniem osady nosa, części czoła i luków brwiowych, wreszcie wąsko ale nieukośnie otwierającrroi się oczami. Włosy jej były czarne, wełniaste, oczy żywe, czarne, cera mocno śniada, uszy małe, podobne do uszu wielu nialp, brodawki piersi miały kolor czarniawy, były jakby row kowane; piersi miała obw isłe, zarost na pagórku wstydliwym rzadki, w ełniasty i t. d. Żadna głow a ludzka niebyła podobntej. szą do małpiej jak głowa tej kobiety.** (Czytaj 1Wrmoiret du Muttum d'hittoire natureUe, tom 111).
Gallas, opisani przez podróżnika Bruce, są niskiego wzrostu, brunatnego koloru, twarzy strasznej, dzikich obyczajów, któremi wiele do Boszymanow są podobni, ale noszą długie włosy; takiemi może byli Etyopejczycy Agatharcydai Herodota, o których my bardzo mało posiadamy wiadomości.
Mylnie utrzymywali Bruce, Blumenbach i inni, jakoby dawni F.gipcyjanie należeli do pokolenia murzyńskiego, albowiem czaszki ich mumij wcale nie są do murzyńskich podobne.