A HibUl. IM1U.1 ,Vv». r ), buui :uO
ISBN D4H1II t-7. © l>. »N TOS >*}
22
2 JĄDRO ATOMOWE
Tablica 2.1. cd.
Liczba atomowa |
Symbol |
Liczby matowe izotopów (w nawiatach podano zawartość procentową) |
77 |
Ir |
19107.3). 193(62.7) |
78 |
Pi |
192(0.79). 194(32.9), 195(33.8). 196(25.3). 198(7.2) |
79 |
Au |
197(1001 |
80 |
Hf |
196(0.15). 198(9.97). 199(16.87). 201X23.10). 201(13.18). 202(29.861. |
204(6.87) | ||
SI |
Tl |
203(29.5241. 205(70.476) |
S2 |
Pb |
204(1.4). 206(24.1). 207(22.1). 208(52.4) |
83 |
Bi |
209(100) |
W lablicy 2.1 podano skład izotopowy niektórych pierwiastków. Skład ten jest praktycznie stały i nic zależy od pochodzenia badanego preparatu. Jak wynika z tego zestawienia. większość pierwiastków stanowi mieszaninę kilku izotopów, Największą liczbę izotopów trwałych, wynoszącą 10. ma cyna. Nieliczne są pierwiastki mające tylko po jednym trwałym izotopie. Należą do nich: fluor. sód. glin. fosfor, skand, mangan, kobalt, arsen, itr, niob, rod. jod, cez. prazeodym, holm, tul, ren. /Joto i bizmut. Wszystkie te pierwiastki charakteryzują się nieparzystymi liczbami atomowymi.
Nukleony zawarte w jądrze mają bardzo małą objętość. Rozmiary jądra, jak już wspomniano, są rzędu 10-l*-l<)-1' m. Siły elektrostatycznego odpychania między protonami. znajdującymi się w małych odległościach od siebie, są więc bardzo znaczne Niemniej jednak większość jąder stanowi układy bardzo trwale. Widocznie oprócz sil odpychania między protonami występują w jądr/c jeszcze inne siły. siły przyciągania, znacznie przewyższające siły odpychania. Siły te nazywamy .siłami jądrowymi, ich naturą zajmuje się fizyka jądrowa. Podlegają im wszystkie nukleony niezależnie od ich ładunku elektrycznego. Cechą charakterystyczną sił jądrowych jest to. że bardzo szybko zanikają w miarę wzrostu odległości. Duże wartości przyjmują tylko wówczas, gdy nukleony znajdują się w odległościach nie przekraczających rozmiarów jądra. Są to więc siły o małym zasięgu.
Energię oddziaływań pomiędzy nukleonami możemy obliczyć w następujący sposób Weźmy pod uwagę na przykład atom berylu. ’Bc. Jego jądro zawiera 4 protony i 5 neutronów. wx>kól jądra krążą 4 elektrony. Gdyby wszystkie te cząstki znajdowały się w stanie wolnym, ich łączna masa wyniosłaby w atomowych jednostkach masy u: