a w szczególności na baterię nadbrzeżną im. Laskowskiego, o stratach w postaci 3 ciężko rannych marynarzy i 2 lekko rannych, między którymi był ppor. rez. Chudziński, z którym jako notariuszem w Gdyni stykałem się często [...]
Rozmawiałem o nalotach wieczorem w Kasynie Oficerskim z kpt. mar. Z. Przybyszewskim, którego znałem z wyprawy szkoleniowej na Bornholm największym przedwojennym jachtem „Temida I”, którego był kapitanem [...] Mówił mi o dzielnym zachowaniu się marynarzy i oficerów podczas nalotów bombowców niemieckich na baterię.
Spotykałem się z nim prawie codziennie podczas kampanii wrześniowej. Omawialiśmy sytuację wojenną u nas i w kraju. Podziwiałem optymizm i ducha bojowego tego oficera. Uważałem go za jednego z najdzielniejszych obrońców Helu i prawego charakteru człowieka.
Podczas nalotów tego dnia została również uszkodzona willa „Mewa”, położona w pobliżu baterii, w której od początku miałem kwaterę. Zmuszony byłem więc skorzystać z zaproszenia mojego nowego dowódcy por. mar. K. Lecha, aby zamieszkać z nim w pokoju, w jednym z nowoczesnych domów oficerskich, niedawno wybudowanych przez Fundusz Kwaterunku Wojskowego i położonego w sąsiedztwie Kasyna Oficerskiego w rzadkim lasku.
Dnia 2 września zapoznałem się z urządzeniami łączności dowództwa Rejonu Umocnionego. Sieć telefoniczna była stała, prowadzona kablami wielożyłowymi w rowach pod ziemią na głębokości 0,50—1,0 m ze względu na wodę gruntową, występującą na tej głębokości. Nie zabezpieczało to przed pociskami artyleryjskimi. Centrala telefoniczna i aparatów „Juza” mieściła się w budynku piętrowym murowanym, położonym między główną drogą a portem wojennym [...] Tamże znajdowały się kwatery plutonu łączności dowództwa Rejonu Umocnionego, liczącego ponad 50 ludzi oraz magazyny materiałów łączności i inne.
Wprawdzie na centralę dowództwa Rejonu przewidziany był schron w końcu osiedla od strony cypla półwyspu, jednakże za późno wzięto się do roboty i w dniu wybuchu wojny zdołano zaledwie wykonać zagłębioną w ziemi żelbetową płytę fundamentową i częściowe zbrojenie żelazem ścian zewnętrznych. Dalsze roboty przerwano na skutek ciągłych bombardowań i obserwacji lotniczych nieprzyjaciela.
W pobliżu rozpoczęto i przerwano również budowę schronu dla dowództwa Rejonu Umocnionego. Podczas działań wojennych mieściło się ono w niezupełnie ukończonym budynku koszarowym dla baterii półstałej, znajdującym się w odległości około 0,5 km od domów oficerskich [...]
Wszędzie przed budynkami służbowymi mieszkalnymi (gdzie nie było schronów wewnątrz budynku) i stanowiskami baterii przygotowane były
243