293
§ 5. Szeregi iterowane i podwójne
Ciekawe jest zestawienie tego wyniku z wynikiem J. Steinera
m-2 k-2
S
jn~2
i
m (m— 1)
Tutaj potęgi mogą się powtarzać.
4) Rozpatrzmy macierz o wyrazie ogólnym
» (dr—I)! _ (/-!)!
' i (i + l )...(/+*) k (k+1)... (k+0
Korzystając (dla « = 0 i p — k) ze związku
S (*+») («+»+!) ... (* + n+p) /»(«+!) ... («+p) ’
I
znalezionego w 4) ustępu 363 łatwo zsumujemy wyrazy k-go wiersza:
I <
i-i
" _ (*-■)! _
kk\ k1
Stąd suma szeregu iterowanego wynosi
00 CO 00
021
Wobec symetrii wyrażenia a‘‘> względem iik, drugi szereg iterowany jest ‘identyczny z pierwszym i przyrównanie sum nie da nam nic nowego.
Przekształcimy teraz macierz w taki sposób: w /i-tym wierszu zachowamy m—1 wyrazów dawnych, zamiast m-tego wyrazu postawimy sumę r„ wszystkich wyrazów m-tego wiersza od m-tego począwszy, pozostałe zaś wyrazy odrzucimy.
Dla nowej macierzy
r i
,«• |
rj | |||
a<»> i |
/■j | |||
.(*) 'l |
fl<»> i |
a(m) 3 |
m-1 | |
r(«fl) 'i |
„(■+!) 2 |
3 |
w-ł |
m |
sumy wierszy, a wraz z nimi i suma pierwszego szeregu iterowanego, pozostąją bez zmiany [p. (12)]. Aby zsumować kolumny, obliczymy najpierw
r,
(w-1)1
/(/+!)... («+m)
£
R«1
(m-D!
(m—l+/r)... (2m—1+łi)
mł(m+l)... (2m— 1)