0026

pociski zmusiły okręt niemiecki do odejścia na pełne morze. Na pokładzie okrętu znaleziono odłamki⁵⁷.

Znane powszechnie są pojedynki artyleryjskie baterii polskich z niemieckimi okrętami liniowymi „Schleswig-Holstein” i „Sehlesien” w dniach 25 i 27 września ^s8. Okręty niemieckie ostrzelały swoją potężną artylerią obiekty obrony polskiej na Helu z pozycji ogniowych w Zatoce Gdańskiej. Mimo ogromnej dysproporcji sił artylerzyści polscy odważnie podjęli nierówną walkę, a ich salwy były znów celne: pociski padały blisko okrętów niemieckich, zaś 27 września jeden z nich ugodził w pancerz piątego na prawej burcie działa kał. 150 mm pancernika „Schleswig-Holstein”. Odłamki raniły 6 łudzi^5B.

Mówiąc o bojach stoczonych przez baterię im. H. Laskowskiego z pancernikami, nie można pominąć odwagi, determinacji i woli walki marynarzy z obsługi 32 i 33 baterii nadbrzeżnej. Mimo że baterie te dysponowały archaicznym sprzętem (działa piechoty na kołach), kierowany z nich ogień okazał się niebezpieczny nawet dla dużych okrętów niemieckich. Na przykład kiedy 24 września prowizorycznie przerobione z kutrów rybackich trałowce prowadziły pod Kępą Oksywską trałowanie toru wodnego przewidzianego na pozycję ogniową dla okrętu liniowego „Sehlesien”, zostały one ostrzelane celnymi salwami obu wspomnianych baterii. Mimo osłony ogniowej torpedowca „T 196” zespół musiał zaniechać trałowania, został otoczony przez torpedowiec dymną zasłaną i wycofał się do Nowego Portu.

Identyczna sytuacja powtórzyła się 25 września. Podczas gdy bateria im. H. Laskowskiego prowadziła walkę z okrętami liniowymi, 32 i 33 bateria ostrzelała kutry trałujące pod Rewą; okręty musiały zaniechać trałowania i schronić się za zasłoną dymną. Dwa dni później, 27 września, 32 bateria znów otworzyła ze stanowisk w Juracie ogień do okrętów nieprzyjaciela. Ostrzelała ona wtedy nie tylko trałowce i przebudowane ze statków pasażerskich żeglugi przybrzeżnej kanonierki, ale oddała około 10 salw do pancernika „Sehlesien”. Według zapisu w dzienniku działań bojowych tego okrętu, salwy polskiej baterii od początku padały bardzo blisko. Wiele pocisków rozerwało się tak blisko pancernika, że odłamki uszkodziły jego burtę^€#.

⁵⁷    H. Bachmann: Der Kampf um Hela..., s. 289, 295.

⁵⁸    Wcześniej „Schleswig-Holstein” ostrzeliwał baterię im. H. Laskowskiego z portu w Gdańsku w dniach 11, 18, 19, 21, 22 i 23 września; od 21 września okręt prowadził ogień wspólnie lub na zmianę ze „Sehlesien” (H. Bachmann: Der Kampf um Hela..., s. 286, 289). Na ogień okrętów bateria polska nie odpowiadała, gdyż port w Gdańsku znajdował się na krańcowej donośności jej dział, byłby więc niecelny i mógłby razić obiekty cywilne.

⁵⁹    Tamże, s. 292. Według Rug eg o (op. cit., s. 56) odłamki pocisku zabiły 1 marynarza, kilku zaś raniły. Podobnie jak Rugę, także I s r a e 1 (op. cit., s. 154) błędnie podaje datę tego wydarzenia, pisząc, iż bateria im. Laskowskiego odniosła swój sukces 25 września, a więc w czasie pierwszego boju z okrętami liniowymi.

⁶⁰    H. Bachmann: Der Kampf um Hela..., s. 289, 290, 292.

27