MU7M
Unifikacja służb policyjni w IIRP (1918-1922)
całkowicie autonomiczna władza (np. w zachodniej Galicji). Zdarzało się też, że trudno było określić zasięg władzy polskiej z powodu prowadzonych działań wojennych (Kresy Wschodnie - wschodnia Galicja oraz Wilcńszczyzna).
Kierunek prac organizatorskich, związanych z. tworzeniem jednolitej służby bezpieczeństwa na terenach kolejno przejmowanych bezpośrednio przez władzę organów centralnych, wytyczyły przepisy przejściowe do ustawy o Policji Państwowej z 1919 roku.
Byłe Królestwo Polskie
Ziemie byłego Królestwa Polskiego od początku stanowiły rdzeń rodzącej się II Rzeczpospolitej, tu też były podejmowane próby tworzenia państwowych służb bezpieczeństwa. Zarówno Milicja Ludowa, jak i Policja Komunalna zasięgiem swojego działania obejmowały ziemie Kongresówki, podobnie Policja Państwowa. Komendant główny PP rozkazem z 20 sierpnia 1919 roku powołał na początku 6 komend okręgowych PP:
O miasta Warszawy,
O województwa warszawskiego,
O łódzkiego,
O białostockiego,
0 kieleckiego O lubelskiego.
Zadaniem komend okręgowych było stworzenie odpowiednich warunków organizacyjno-kadrowych do formowania komórek policyjnych niższego rzędu, to znaczy komend powiatowych, komisariatów i posterunków. W tym czasie ukazywały się również rozporządzenia wykonawcze Rady Ministrów do aktów prawnych z 2 i 28 sierpnia 1919 roku, w których poczesne miejsce zajęły sprawy ochrony bezpieczeństwa publicznego- W art. 7 rozporządzenia wykonawczego do ustawry z 2 sierpnia 1919 roku stwierdzono, że wojewoda jest odpowiedzialny za funkcjonowanie organów policyjnych w danym województwie. Podobnie wyglądała sytuacja na terenie powiatów na obszarze zachodniej części byłego zaboru rosyjskiego. Zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym z 13 listopada 1919 roku, powiatowe organy policyjne podlegały staroście w zakresie służby bezpieczeństwa i czynności wykonawczych. Ponadto starosta miał prawo decydować o rozmieszczeniu komisariatów i posterunków w granicach powiatu.
Na tej podstawie przy aktywnym współdziałaniu władz administracyjnych udało się utworzyć sieć jednostek policyjnych na terenie byłego Królestwa Polskiego.
Były zabór austriacki (Galicja)
Ziemie byłego zaboru austriackiego były kolejną dzielnicą, gdzie wprowadzono w życie ustawę z 24 lipca 1919 roku. Zarówno w Krakowie, jak i we Lwowie bardzo szybko ukonstytuowały się organy władzy polskiej (w 1918 roku). W zachodniej Galicji