125

A    r ). (Uimm 2U&

KW rmhni v>. o ty un rws w:

4 4 HCWOJĄDRCrtE CZĄSTECZKI DWUftTOMOWE ZAWIERAJĄCE ORSfTALE MOLEKULARNE a 1.7    125

orbitale    orbitale    orbitale

atomowe    cząsteczkowe    atomowe

<f * lar

✓ V

Rys. 4.4. ScfccntM orbitali cząsteczkowych w cząstcei-ce Li;

o dwa elektrony więcej niz cząsteczka U₂ i odpowiadałaby jej konfiguracja elektronowa A,'A'(o2sl^:(o*25)^:. Zawierałaby więc dwa elektrony na poziomie energetycznym orbi talu wiążącego oraz. dwa elektrony na poziomic energetycznym orbitalu antywiążąccgo. Utworzenie jej — podobnie jak utworzenie nie istniejącej cząsteczki I Ic» — wymagałoby zatem nakładu energii. Cząsteczka Bc_: byłaby zatem mniej trwała niż dwa nic oddziałujące na siebie atomy Be.

4.4. HOMOJĄDROWE CZĄSTECZKI DWUATOMOWE ZAWIERAJĄCE ORBITALE MOLEKULARNE a I tt: CZĄSTECZKI N_2ł 0₂, F₂

W celu przedyskutowania struktury elektronowej cząsteczek N₂. 0₂ i F_: musimy uwzględnić mc tylko orbitale cząsteczkowe powstające z orbitali 2s. ale również te. które powstają z orbitali 2/>,, 2/>_s oraz 2p.. Wzajemne nakładanie się głębiej położonych orbitali Ii obu atomów nic odgrywa żadnej roli i można przyjąć, tak jak to uczyniono w przypadku cząsteczki U₂, że orbitale te pozostają w cząsteczce nie zmienione i nie wytwarzają orbitali cząsteczkowych.

Jeżeli jądra obu atomów azotu znajdą się w takiej samej odległości jak w cząsteczce N>, to następuje nakładanie się oibitah atomowych prowadzące do utworzenia orbitali cząsteczkowych. Z dwu możliwych kombinacji liniowych nakładających się oibitah 2s wynikają dwa orbitale cząsteczkowe n : orbital wiążący <t2.v oraz antywiążący n ’2s.

Drugą parą orbitali atomowych, których nakładanie prowadzi do wytworzenia wiążącego i antywiążąccgo orbitalu cząsteczkowego typu it. są orbitale 2/».. Kształt tych orbitali cząsteczkowych, oznaczanych symbolami o2p, oraz <r‘2/>,, ilustruje rys. 4.2. Nakładając się zachowują symetrię obrotową w stosunku do osi x. którą przyjęliśmy tutaj za oś cząsteczki. Orbitalowi wiążącemu n2p, odpowiada zwiększone prawdopodobieństwo napotkania elektronu w przestrzeni pomiędzy obu jądrami atomowymi. W przypadku orbitalu anty wiążącego    największe prawdopodobieństwo napotka