0075

0075



77


§ 5. Całki eliptyczne

wiście jeśli Pn(x) jest wielomianem stopnia n zmiennej x, to

(10) f . P^ dĄ— = ttlo + pIi + zOn-i (z2) |/(1-22)(1-A:2z2),

J y(l-z2)(l-k2z2)

gdzie a, i /?„ są stałe, a Q„-2 (x) jest pewnym wielomianem stopnia n—2 zmiennej x. Wyznaczyć te stałe i współczynniki wielomianu Q można Gęśli wielomian P jest konkretnie dany) metodą współczynników nieoznaczonych [porównaj 284,1].

Zauważmy, że ze wzoru (9) można by było wyznaczyć całki /„ przez J0 i It także dla ujemnych wartości n — —1, -2,..., a więc w całkach Hm wystarczy ograniczyć się do a 0.

Przechodząc do całek Hm (powiedzmy przy rzeczywistym a), w podobny sposób wyprowadzimy dla nich wzór redukcyjny

(2m—2) [ - a +(k2 +1) a2-k2a3] Hm-(2m - 3) [1-2a (k2 +1) + 3k2a2] Hn-2 +

+2(m—4) [(k2 +1) — 3k2a] Hm-2—(2m—5) k2Hm-3 =    ^(l-*2) (l-k2z2) ,

słuszny również dla m = 0 i m ujemnych. Wobec tego wszystkie Hm wyrażają się przez trzy spośród nich

Hi -


dz

(z2a) j/(l — z2) (1 — k2z2)

Hq =


H-! =


dz

]/(l-z2)(l-k2T2) (z2 —a) dz


= I


0 >


l/(l-Z2)(l-Jt2Z2)


= h-al


O 9


więc ostatecznie przez 70, It i H2.

Podkreślamy, że wszystko to pozostaje w mocy również dla zespolonych wartości parametru a, nie będziemy się jednak wdawali w związku z tym w objaśnienia odsyłając czytelnika do § 5 rozdziału XII.

Tak więc w wyniku wszystkich naszych rozważań dochodzimy do ogólnego wniosku: wszystkie całki eliptyczne sprowadzają się za pomocą elementarnych podstawień i z dokładnością do składników wyrażających się w postaci skończonej (*) do następujących trzech wzorcowych całek podstawowych:

/


dz

ł/(l-z2)(l-F?T *


J


z2dz

]/(l-z2)(l-PP)


(0 < k < 1)


(') Chociaż wyżej daliśmy wystarczające wskazówki na to, by zagadnienie sprowadzenia dowolnej całki eliptycznej do trzech wyżej wspomnianych całek można było uważać w zasadzie za rozwiązane, jednak w praktyce można na tej drodze napotkać trudności. W specjalnych monografiach poświęconych ctdkom eliptycznym i pokrewnym zagadnieniom można znaleźć inne, wygodniejsze w praktyce metody prowadzące do tego celu.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
171 2 340 XVII. Całki funkcji niewymiernych 1 gdzie Wn(x) jest wielomianem stopnia n. Całka (1)
co oznacza, że Pn jest wielomianem interpolacyjnym Lagrange’a, o węzłach £o, xi, • • •, xn dla funkc
przestrzenią publiczną z samej definicji, jeśli nie jest społecznie używana. Często to przestrzenie
SAVE1523 [] dem otworu w wałku o 90° w lewo. Jeśli tarcza jest zamocowana w innych położeniach, to o
DSCN1529 Dziennikarze i terroryści - niebezpieczne związki Jeśli terroryzm jest propagandą poprzez c
0.5 WARTOŚĆ OCZEKIWANA Jeśli (X,X2, ■■■■) jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych o
SWScan00466 166 Formułowanie pytań Toteż nawet jeśli definicja jest podana, nie znaczy to, że wszysc
Równanie postaci W(x)=0 gdzie W(x) jest wielomianem stopnia n nazywamy równaniem wielomianowym
skany9 IV.    Jeśli autorów jest więcej niż trzech, to można użyć skrótu „i in.” 
klstidwa174 338 L. MOSZYŃSKI: KULTURA LUDOWA SŁOWIAN na kresach monety rzymskie1 2). Ciekawe jest w
zdjecie1 Wielomiany Wielomianem stopnia n zmiennej x nazywamy wyrażenie postaci: a„xn + an-ixn_1 +.
P6080234 (2) Jeśli funkcja f e C[a, b] jest ortogonalna w tym przedziale z wagą w względem wszystkic

więcej podobnych podstron