img041

$4    3. Prnkutahiilkt o komutacji sitclowtj

Rys. 3.46. Przebiegi wartości chwilowych prądu i napięcia w układzie z rys. 3.45

płynąć prąd tylko wtedy, gdy jest spełniony warunek

< $z < $z2

przy czym

9_zi = arc sin e < rc/2;    9_z2 — arc sin s > jt/2

Gdy tu/ = 9_a—9_z = A, wtedy i = 0 i równanie (3.97) przekształca się do postaci e-cos ę sin (3_z+A-<p) = [s-cos ę sin (3_Z—<p)] e~^Xctw    (3.98)

lub

8 = COS (p

sin (9_Z - ę) - sin (3_Z+A - ę>) e^¹^

l_eZct*ę>

(3.99)

Równanie (3.99) wyraża zależność napięcia 8 od kąta wysterowania zaworu 9_Z, kąta przewodzenia zaworu A i kąta fazowego obwodu ę. Posługując się tym równaniem, można wyznaczyć krzywe zależności e (9_Z, A, tg ę). Na rysunku 3.47 podano rodzinę podobnych krzywych, które umożliwiają wyznaczenie kąta 9_S w zależności od 9_zt e i tg ę>. Na wykresie uwidoczniono granice obszarów przewodzenia impulsowego i ciągłego w zależności od liczby pulsacji q.

Wartość średnią prądu wyprostowanego prostownika g-pulsowego, gdy przewodzenie jest przerywane określa zależność

U

JL

2n

9-e)d9 -    [cos 9_Z - cos 9_g—e (9_g - 9_Z)]

Z7w

(3.100)

Interesujące jest wyznaczenie wartości szczytowej prądu. Jeśli posłużyć się równaniem (3.97) w celu wyznaczenia ekstremum, to uzyskuje się uwikłaną postać równania, podającego zależność 9_max = cot(i_max) = f (9_Z, e, tg ę). Stąd też w praktyce posługujemy się sposobem przybliżonego wyznaczenia wartości szczytowej prądu. Sposób ten opiera się na założeniu, że przebieg krzywej prądu i (t) można aproksy-mować półfalą przebiegu sinusoidalnie zmiennego o tej samej amplitudzie (t_mM) i tym samym czasie trwania (at = X). Oznacza to, że prąd zaworu można wyrazić zależnością

(3.101)

Rys, 3.47, Przebiegi &₀ = f(#_z, e, tgę) w prostowniku

, $

i « i_max sm 7t -j-;    0 < cot < A