skanuj0214 bmp

1. Polityka Unii Europejskiej w ochronie zdrowia 215

Główne czynniki wpływające na wzrost kosztów to:

•    Starzenie się ludności w obrębie wspólnoty. Do roku 2020 będzie aż o 40% więcej osób, które przekroczą 75 rok życia, niż w roku 1990. Doprowadzi to prawdopodobnie do zwiększenia zapotrzebowania na świadczenia zdrowotne, a także wywoła konieczność zmiany ich organizacji i struktury.

•    Przy większej liczbie osób, jakie dożyją wieku 80 i 90 lat, będzie miało miejsce zwiększone zapotrzebowanie na opiekę zdrowotna i społeczną. Problem okaże się tym większy, że zmniejszy się liczebność rodzin, natomiast zwiększy się liczba małych gospodarstw i osób samotnie wychowujących dzieci. Spowoduje to prawdopodobnie zmniejszenie tradycyjnego wkładu członków rodziny w opiekę nad osobami starszymi.

•    Rozwój technologii medycznych wpływa na zwiększoną podaż świadczeń i jest czynnikiem wzrostu kosztów w stopniu co najmniej tak istotnym jak wzrost popytu. W ostatnich latach wprowadzono wiele nowych produktów i usług medycznych o wysokich kosztach. Okazało się, że wiele innowacyjnych farmaceutyków i stosowanych terapii nie ma korzystnego wpływu na zdrowie, a ich stosowanie jest nieopłacalne. Wskazuje to na konieczność położenia większego nacisku na ocenę interwencji zdrowotnych. Komputeryzacja i utworzenie sieci wraz z zastosowaniem w opiece zdrowotnej telemetrii mogą przyczynić się do redukcji kosztów opieki zdrowotnej, w szczególności w obszarze zarządzania.

•    Państwa członkowskie napotykają na wiele wspólnych problemów związanych z finansowaniem, organizacją i zarządzaniem systemami zdrowotnymi. Nieustannie zwiększa się zainteresowanie podniesieniem ogólnych standardów przy jednoczesnej kontroli kosztów i zapewnieniu jak najlepszej wartości pieniądza. Równocześnie systemy zdrowotne, tak jak pozostałe obszary gospodarki, podlegają wpływom globalizacji handlu i. przemysłu oraz naciskom konkurencji, jak również rozwojowi rynku wspólnotowego.

•    Oczekiwania obywateli Wspólnoty są związane z dalszymi naciskami na świadczenia i budżet, ponieważ ludzie niechętnie akceptują jakąkolwiek reglamentację usług bądź obniżenie ich poziomu. Jedynie 5% ludności Wspólnoty jest przygotowana na obniżenie wydatków przeznaczonych na opiekę zdrowotną, zaś 50% opowiada się za podwyższeniem nakładów.

•    Sektor zdrowia jest ważnym pracodawcą, konsumentem towarów, a także odgrywa wiodącą rolę w badaniach i rozwoju. W 1996 r. ponad 10% ogółu zatrudnionych pracowało w ochronie zdrowia. Bezrobocie powoduje zmniejszenie ogólnych nakładów na opiekę zdrowotną, bowiem większa część nakładów na system opieki zdrowotnej i opieki społecznej pochodzi z podatku lub składki zależnej od dochodów.