Str 142

mogą to być np. sumy roczne opadów, normalne opady roczne bądź maksima dobowe. Z tych punktowych obserwacji przechodzi się do wartości średniej np. metodą izohict. Izohieta jest to linia łącząca punkty o jednakowej wysokości opadu. Wyznacza się ją podobnie jak warstwice na mapach. Poszczególne izohiety dzielą obszar zlewni na szereg pól. Przyjmuje się, że polu zawartemu między sąsiednimi izohictami zł. odpowiada wysokość opadu P_t równa średniej wartości z tych izohiet. Opad średni dla całej zlewni P_śr oblicza się wg wzoru

n

Ef/i

E4

i=l

Oprócz metody izohict można stosować inne sposoby określania opadu średniego w zlewni, np. metodę wielokątów równego zadeszczenia. Istota tej metody polega na tym, że wysokość opadu w danej stacji przepisywana jest pewnemu obszarowi wokół niej. Aby określić ten obszar, łączy się na mapie sąsiednie stacje liniami prostymi i wykreśla symctralne tych odcinków. Powstają w ten sposób wielokąty otaczające poszczególne stacje (rys. 9.4). Średnią wysokość opadu dla całej zlewni oblicza się za pomocą wzoru (9.3).

2

Podawane w roczniku dla poszczególnych stacji maksima dobowe są związane z opadem ulewnym. Sama wysokość takiego opadu nie jest wystarczają-

142