gdzie: dl0 — wartość zmiennej (decyl górny), powyżej której znajduje się 10% obserwacji;
dgą - wartość zmiennej (decyl dolny), powyżej której znajduje się 90% obserwacji;
c.. d,
— asymetria zbioru jest charakteryzowana za pomocą współczynnika asymetrii 5, którego wartość wg Kaczmarka określa się w zależności od wyraże-
■50
ma —
^50 ~ ^100
zbiór spostrzeżeń) z tabl. 13.1.
(dlQ0 — wartość zmiennej, powyżej której znajduje się cały
Tablica 13.1
Wartości współczynnika asymetrii
Cu^50 |
5 |
Ci>^50 |
s |
4*0 “ ^100 |
^50 ” ^100 | ||
0,0 |
0,0 |
1,2 |
0,74 |
0,1 |
0,07 |
1,4 |
0,84 |
0,2 |
0,13 |
1,6 |
0,93 |
0,3 |
0,20 |
1,8 |
1,02 |
0,4 |
0,26 |
2,0 |
1,09 |
0,5 |
0,33 |
2,2 |
1,15 |
0,6 |
0,39 |
2,4 |
1,21 |
0,7 |
0,45 |
2,6 |
1,26 |
0,8 |
0,51 |
2,8 |
1,31 |
0,9 |
0,57 |
3,0 |
1,35 |
1,0 |
0,63 |
3,5 |
1,44 |
Istnieje wiele metod obliczania maksymalnych przepływów prawdopodobnych. Poniżej opisano metodę zalecaną przez obowiązujące w tej dziedzinie wytyczne. Jest to metoda Kaczmarka oparta na rozkładzie przepływów wg krzywej Pearsona III typu.
Pierwszą czynnością obliczania przepływu jest wynotowanie wartości przepływu z ubiegłych lat i uszeregowanie ich w kolejności malejącej. Każda wartość przepływu wystąpiła w rozpatrywanym okresie z określonym prawdopodobieństwem, którego wartość oblicza się za pomocą wzoru
p = —— 100%, (13.3)
N+ 1
gdzie: m — kolejny wyraz ciągu,
N — liczba wyrazów ciągu.
Punkty odpowiadające uszeregowanym wartościom przepływów i ich prawdopodobieństwom empirycznym nanosi się w układzie współrzędnych: przepływ,
177