str 042 043

KRAKOWSKIE PERYPETIE

kowski. Ostrzegawczy gwizd lokomotywy

ociąg wjeżdżał powoli na dworzec kra

przeszył powietrze gęste od pary. Pociąg stanął. Z drzwi przedziałów wychodzili podróżni, obładowani bagażami, gorączkowo przepychając się ku wyjściu z peronu. Z przedziału pierwszej klasy wysiadł Karol Kalita w towarzystwie siedmiu oficerów. W austriackich mundurach nie zwracali niczyjej uwagi, choć dworzec roił się od policjantów i żandarmów.

Kalita rozglądał się uważnie, jakby kogoś szukając.

—    Czyżby nie dostał telegramu? — zastanawiał się w duchu — To dziwne!

Po wyjściu z dworca oficerowie przystanęli wypatrując dorożki. Pragnęli jak najszybciej znaleźć się w jakimkolwiek zajeździe. W pewnej chwili Kalitę chwycił ktoś mocno za ramię. Obejrzał się raptownie, wydając okrzyk radości.

—    Feliksie! Jesteś nareszcie, jakże się cieszę! Niech mnie kule biją, nic się nie zmieniłeś! Daj pyska. Juzem myślał, żeś nie otrzymał mego telegramu i srodze tym się niepokoiłem.

To mówiąc Karol objął brata, całując go serdecznie raz i drugi. Potem dokonał prezentacji.

—    Oto moi towarzysze broni — rzekł Kalita, przedstawiając oficerów w milczeniu przyglądających się tej scenie.

—    Cieszę się, żeście dojechali szczęśliwie bez żadnych trudności — rzekł Feliks — ale teraz trzeba być ostrożnym. Część z was pojedzie do Henryka Kieszkowskiego, a część do Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń.

. Po chwili kilku z nich wraz z Karolem usadowiło się w dorożce ruszając w stronę miasta. Pozostali musieli chwilę jeszcze poczekać na następny wehikuł.

Po przybyciu na miejsce Karol zajął pokój brata w gmachu ubezpieczeń. Przebrawszy się w cywilne ubranie mógł teraz swobodnie poruszać się po mieście.

Pozostałych kompanów Karola dla większego bezpieczeństwa umieszczono na kwaterach w różnych częściach miasta. Karol nie tracąc czasu udał się do Cezareigo Hallera, będącego członkiem Komitetu Białych w Galicji Zachodniej, dla zorientowania się w sytuacji. Haller przyjął go ciepło i wstępnie przedstawił plan działania. Przy końcu rozmowy przekazał Kalicie od Rządu Narodowego nominację na majora i naczelnika wojennego powiatu stopnic-kiego. Nowo mianowany otrzymał też polecenie

43