str 106 107

— Nic dziwnego — odrzekł Wróblewski wcale nie zmieszany — ponieważ przed kilku dniami oddałem mu memoriał w tej sprawie.

Wróblewskiemu, w stopniu generała, powierzono początkowo organizowanie oddziałów kawalerii oraz obronę fortów na południe od Paryża, W byłym powstańcu odżyła dawna jego dewiza życiowa: wolność i sprawiedliwość. Był znów potrzebny, tym bardziej że sam odczuwał potrzebę uczestniczenia w walce o słuszną sprawę.

Dni chwały, dni klęski

ając pod swoją pieczą wszystkie forty

południowe od Ivry do Arcueil, Wrób

lewski natychmiast przystąpił do umac

niania swoich pozycji. Już 13' kwietnia wzmocnił redutę Moulin Saąuet 500-osobową załogą. Reduta ta miała duże znaczenie, gdyż znajdowała się na drodze wiodącej z Villejuif do Paryża. Wersalczycy zaatakowali ją, ale załoga Moulin Saąuet odparła ich napór. W kilka dni później generał przeprowadził kontrolę fortu Ivry. Zastał tam okropny nieporządek, a wojsko spało wcale nie ubezpieczone strażami. Incydent zakończył się aresztowaniem komendanta fortu.

24 kwietnia delegat do spraw wojny powierzył Waleremu Wróblewskiemu obronę całego lewobrzeżnego Paryża. Aby podołać zadaniu obrony tak ogromnego odcinka, potrzeba było potężnych sił. Wróblewski doskonale zdawał sobie z tego sprawę. Tymczasem miał pod swoją komendą ok. 15 tysięcy ludzi. Wprawdzie zabiegał

107