Rozważmy przypadki obliczania długich przewodów, wypełnionych całkowicie cieczą, pracujących pod ciśnieniem.
I )ługimi przewodami nazywamy przewody rozciągające się na znacznych odległościach, w których zasadniczymi stratami ciśnienia są straty na tarcie wzdłuż długości przewodu. Lokalne straty ciśnienia w długich przewodach zazwyczaj zaniedbujemy lub uwzględniamy sumarycznie, przyjmując je w wysokości 5 -i-10% strat spowodowanych tarciem na długości przewodu.
Jako przykład długich przewodów możemy przyjąć przewody sieci wodociągowej i stacji pomp, przewody służące do transportu ropy naftowej na duże odległości itp.
W zależności od hydraulicznego schematu pracy przewody dzielimy na proste, nie posiadające odgałęzień (rys. 7-12) i złożone, z odgałęzieniami (rys. 7-13).
1^ |
V | ||
k_ |
_J |
I(y». 7-12. Schemat przewodu prostego
W przewodach prostych wydatek cieczy jest stały na całej długości przewodu Przewód prosty może mieć stałą średnicę na całej swojej długości lub może składać się z poszczególnych odcinków o różnej średnicy połączonych w jeden przewód.
Przykładem prostego przewodu może być przewód podający wodę od stacji pomp do wieży ciśnień.
Przewód złożony można przedstawić jako przewód składający się z poszczególny cli przewodów prostych. Jako przykład przewodu złożonego mogą służyć przewody z odgałęzieniami dla zaopatrzenia w wodę miast i osiedli.
Hydrauliczne obliczanie przewodów przeprowadzamy'w celu określenia wymiarów przewodu, przeznaczonego dla przepuszczania określonego wydatku i i cezy lub w celu określenia charakterystyki przewodu, a mianowicie strat ciśnienia i wydatku przy znanych wymiarach przewodu.
fl
W celu uproszczenia techniki obliczeń wprowadzimy specjalne pojęcia i określenia pozwalające na szerokie zastosowanie tablic obliczeniowych.
W praktyce najczęściej stosujemy przewody okrągłe, dlatego też w tym rozdziale rozpatrzymy tylko przepływy w przewodach o przekroju kołowym.
7.3.2. Podstawowe wzory dla prostych przewodów
Rozpatrzymy przepływ cieczy przez okrągły, prosty, długi przewód rurowy.
W tym przypadku (rys. 7-14) można przyjąć, że cała wysokość H zostaje zużyta na pokonanie strat wzdłuż długości, to jest H — hstr■ Straty na tarcic można wyrazić za pomocą wzoru Darcy-Weisbacha
Rys. 7-14. Schemat do obliczuniu prostego przewodu
[7-4]
l v2 l v2
4Rn 2g d 2g
gdzie: 2 — współczynnik strat na tarcie wzdłuż długości przewodu,
l — długość prostego odcinka przewodu, v — średnia prędkość w przewodzie, d — wewnętrzna średnica rury,
U
Rh = — -— promień hydrauliczny.
Oznaczając stosunek wysokości strat ciśnienia przypadających na jednostkę
r . • hstr f
długości przewodu — jako spadek hydrauliczny / = —j-, równanie to można napisać w postaci
[7-5]
2 ®2
4Rh 2g
Rozwiązując je następnie względem prędkości v otrzymamy
Oznaczając
[7-6]
gdzie C nazywamy współczynnikiem prędkości, otrzymamy wzór na prędkość średnią
® = cVRhJ [7-H]
>