Przejdźmy teraz do przypadku ogólnego. Zatóżmy, że n e N+ i że dany jest pe wien n-elementowy zbiór A = {av a2, ..., an). Ze wszystkich jego elementów twe rżymy n-wyrazowe ciągi.
Permutacją bez powtórzeń zbioru n-elementowego, n e N+, nazywamy każdy n-wyrazowy ciąg utworzony ze wszystkich elementów danego zbioru n-elementowego.
Viczba Pn per mutacji bez powtórzeń zbioru n-elementowego (n e. wyrażą S\< wzorem-.
pn = n ' (n - 1) ' [n - 2) ■ - 3 -2 ■ Z ^
Dowód.
To twierdzenie udowodnimy metodą indukcji matematycznej.
1 ° Gdy n = 1, to liczba permutacji wynosi 1, a więc P1 = 1 i oczywiście P1 = 1!. Tak więc wzór jest prawdziwy dla n = 1.
2 Wykażemy, że A
k g N k> 1
Dowód:
ki
zatożenie
indukcyjne
teza indukcyjna
Obliczmy P*+1 w następujący sposób: podzielmy ten zbiór (k + 1 )-elementowy na dwa podzbiory: zbiór k-elementowy i zbiór jednoelementowy. Możemy to uczynić na k + 1 sposobów (na tyle sposobów można wybrać ten jeden element). Zgodnie z założeniem indukcyjnym, wszystkich permutacji pierwszego z tych zbiorów jest Pk = ki. Jeżeli do każdej z takich permutacji dodamy element zbioru jednoele-mentowego, to w ten sposób otrzymamy wszystkie (k + 1)-wyrazowe permutacje zbioru (k + 1)-elementowego. Zatem jest ich Pk+1 = ki(k + 1) = (k + 1)! (uzasadnij ostatnią równość), co należało udowodnić.
Tak więc, na mocy zasady indukcji matematycznej, z punktów 1 ° i 2° wynika, że wzór występujący w tezie twierdzenia jest prawdziwy dla dowolnej liczby naturalnej n, n > 1.
Przypomnijmy: symbol „ni” czytamy „n silnia” Oznacza on iloczyn kolejnych liczb naturalnych od 1 do n włącznie (jeśli n > 1) Dodatkowo przyjmuje się, że 0! = 1 i 1 =1