Teoria wielostronnego kształcenia a modele lekcji 55
— praktyczno-wy twórcza — celem jest wprowadzenie zmian do zastanej rzeczywistości, wytwarzanie przedmiotów i systemów materialnych lub ich projektów.
W klasach I-III dominuje pierwszy typ lekcji; jej przebieg może być następujący62:
1. Sformułowanie celu ćwiczeń i nazwanie opanowanej umiejętności przez nauczyciela i uświadomienie sobie nazwy i znaczenia umiejętności przez ucznia;
2. Sprawdzenie stopnia przyswojenia i zrozumienia wiadomości podstawowych dla kształtowania danej umiejętności;
3. Ustalenie zasad i reguł postępowania — sformułowanie ich przez nauczyciela lub udzielanie pomocy w samodzielnym formułowaniu ich przez uczniów (w ogniwie drugim i trzecim następuje powiązanie teorii z praktyką);
4. Demonstracja wzorcowego działania z objaśnieniem słownym. Pokaz przez nauczyciela czynności, które wykonywać będą uczniowie, powinien być co najmniej dwukrotny;
5. Próbne demonstrowanie działania przez jednego lub kilku uczniów, dokładnie kontrolowane przez nauczyciela i zespół uczniowski (do tego ogniwa dominuje aktywność nauczyciela);
6. Samodzielne wykonanie przez wszystkich uczniów czynności składających się na ćwiczoną umiejętność, z bieżącym udzielaniem rad przez nauczyciela (praca jednostkowa lub grupowa uczniów);
7. Kontrola i ocena wykonania zadania (może być dokonana tak przez nauczyciela jak i przez uczniów). Powinna ona obejmować poprawność wykonania, dokładność i staranność, a w przypadku niektórych realizowanych zadań także oszczędność, wydajność i walory estetyczne. Po stronie ucznia powinny jej towarzyszyć procesy samo-kontrolne;
Polny R., Nauczanie techniki m szkok ogólnokształcącej. Warszawa 1981, s. 133.