OMiUP t2 Gorski6

Oprócz wymienionych przyrządów kontrolno-pomiarowych skraplacz wyposażony jest w urządzenie utrzymujące stały poziom skroplin w skraplaczu. Mianowicie przy obniżeniu się poziomu odpowiedni impuls otwiera zawór recyrkulacyjny na rurociągu tłoczenia pompy skroplinowej i część skroplin wraca z powrotem do skraplacza.

Głównym parametrem skraplacza, decydującym o jakości pracy siłowni parowej, a przede wszystkim głównego obiegu parowo-wodnego, jest stopień próżni w skraplaczu. Jej wartość, jak już uprzednio wspomniano, zależy od temperatury wody chłodzącej i wielokrotności chłodzenia, ale pod warunkiem poprawnego działania całej instalacji.

W czasie pracy skraplacza występują rozmaite niesprawności, które wpływają negatywnie na stopień próżni i mogą prowadzić — w skrajnych przypadkach — do zatrzymania turbiny głównej i unieruchomienia statku, co z kolei prowadzi do poważnej w skutkach awarii, aż do zagrożenia utraty statku włącznie.

Wzrost ciśnienia, czyli spadek stopnia próżni w skraplaczu może być powodowany przez:

—    spadek łub zanik ciśnienia pary uszczelniającej turbinę główną,

—    nieszczelność kadłuba skraplacza lub jego połączeń,

—    uszkodzenie systemu chłodzenia skraplacza (zatrzymanie się pompy chłodzącej, np. nieprzesterowanie systemu chłodzenia przy niskich obrotach śruby lub przy jej zatrzymaniu z czerpakowego na pompowy, zakłócenia w przesterowaniu zaworów),

—    zanieczyszczenie ściany sitowej od strony wlotu wody chłodzącej (np. ławicą drobnych rybek, roślinami wodnymi, zanieczyszczeniami wody zaburtowej w porcie, na redzie, w rzece),

—    awarię systemu próżniowego,

—    nieszczelność rurek odprowadzających skropliny ze skraplacza smoczków itp.

Powolny spadek stopnia próżni w skraplaczu może nastąpić również np. wskutek braku dopływu wody do uszczelnień pracującej pompy skroplinowej, w razie zabrudzenia filtru tej wody. Dodatkowym objawem w takim przypadku — oprócz wzrostu ciśnienia w skraplaczu — są okresowe spadki ciśnienia tłoczenia pompy skroplinowej, spowodowane zasysaniem przez pompę powietrza z zewnątrz.

Wyłączanie skraplacza z pracy polega na przełączeniu wszystkich wlotów pary wylotowej ze skraplacza głównego na skraplacz pomocniczy lub — w skrajnych przypadkach — do wolnej atmosfery.

Następnie odcina się dopływ pary do smoczkowego urządzenia próżniowego oraz zatrzymuje pompę wody chłodzącej. Po zamknięciu zaworów na wlocie i wylocie wody chłodzącej można przystąpić do otwierania włazów do komór wodnych w celu np. przeglądu, konserwacji lub remontu.

126