Bylina o bulwiastych korzeniach, silnej i wzniesionej łodydze. Liście ma Błoniaste, ustawione naprzemianlegle. Osiąga 150 cm wysokości. Kwiaty ma niebieskie, osadzone na wierzchołku łodygi rozgałęzionej w grono.
Tojad mocny rośnie w rozproszeniu w miejscach wilgotnych i kamienistych porośniętych trawa: na łąkach, w lasach, nad potokami, głównie na terenach górskich. W niektórych krajach uprawiany jest na duża skalę w celach farmaceutycznych, lego bulwy zawierają silną truciznę - akonitynę. W dużej dawce akonityna jest jedną z najgwałtowniejszych trucizn działających na układ nerwowy. 10 g bulw stanowi dawkę śmiertelną dla człowieka.
Roślina podobna do tojadu mocnego. Jedynie hełmiaste kwiaty ma nieco bardziej wysmukłe niż u poprzi>dniego gatunku. Występuje w Karpatach oraz nielicznych miejscach na Wyżynie Lubelskiej, na Śląsku i w Wielkopolsce. Spotykany jest na łąkach i w jasnych, wilgotnych lasach.
Bardzo podobny do poprzednich gatunków tojadów, szczególnie do tojada dzióbatego, od którego można go odróżnić po miękko owłosionych kwiatach i bardziej półkulistym hełmie. Rośnie jedynie w górach - jest endemitem wschodniokarpackim. Można go spotkać wzdłuż potoków i na mokrych łąkach śródleśnych.
jest to roślina ciepłolubna, dorastająca do 1 m wysokości. Kwiaty ma żółte, p<xłobnie jak u innych tojadów o kształcił1 hełmiastyrn, liście bardziej postrzępione niż u innych gatunków. Występuje w widnych lasach liściastych i w zaroślach na nizinach i pogórzu, w miejscach osłoniętych i ciepłych. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Jest również trujący, choć nie tak silnie jak poprzednie gatunki.
27