ktorego Szymanowski zainteresował się uTworem, wskazywał
wał w Świątyni nie tyle mitologiczny motyw, który uznał za
własne upodobania i ambicje literackie tłumacza. Szymanowskiego^^
%
%
szczerością, różne gatunki sentymentów z szczególną każdemu
i mniej istotny, ile „tkliwe niewinnej duszy uczucie z wdzięczna
iż był on wnikliwym czytelnikiem utworu, którego przekład w języku
istotą, stała na ostatek smakownego pióra grzeczność Należy s^rj|
miał sprostać zaletom oryginału. Dostrzeżone >w Świątyni ukazan2jS«
w
\\
P°etyc^
nicowanych uczuć w ich subtelnych odcieniach i wariantach uczynił $ nowski również głębokiem tematem swej oryginalnej twórczości i—■
Oprócz dzieł poetyckich był on również autorem pism o charak^
naukowym, programowym i prawniczym. Ich geneza — w przeciwieństw^ I poezji, których powstanie było wyrazem osobistych poszukiwań lub po^l twórczych — wiąże się z różnymi formami publicznej działalności Szyma^ I skiego. Towarzysz i przyjaciel Adama Kazimierza Czartoryskiego, od r.|x I szambelan królewski, stał się uczestnikiem inicjatyw kulturowych o szers^l programie i zasięgu. Historia polityczna państw starożytnych od pew^ I towarzystwa napisana była rezultatem prac grupy pisarzy i uczonych, która w latach 1771 - 1772 utworzyli Towarzystwo Przyjaciół Kilku, mające naci szerzenie wiedzy i dostarczanie publiczności czytającej pożytecznej lektury List o guście opublikowany w r. 1779 był jednym z przejawów działalności Towarzystwa Krytycznego, zainicjowanego w kręgu działaczy skupiony^ wokół księcia Czartoryskiego. Nieco później Szymanowski był posłem na sejm. a w latach 1781 - 1784 — członkiem Komisji Rzeczypospolitej Skarbu Koronnego, gdzie zapisał się w pamięci współczesnych jako uważny i bezkompromisowy obrońca interesów społecznych, które przedkładał nad prywat* potrzeby monarchy. Swą obecność w życiu publicznym zaznaczy! równie w czasie Sejmu Czteroletniego, uczestnicząc w działaniach środowiska zwoła-ników reform. W latach 1791 -1792 brał udział w pracach powołanej praż Sejm Deputacji do ułożenia praw cywilnych i kryminalnych. Na jej posiedzeniach przedstawiał kolejne propozycje i projekty: Myśli o podziale ksę drugiej, Uwagi do projektu trybunałów w trzech prowincjach oraz Myśli k prospektu prawa kryminalnego. Wszystkie one świadczą o dobrej orientacji w problematyce prawniczej, o nowoczesności poglądów na prawo, kształconych na myślach takich XVIII-wiecznych autorytetów w tej dziedzinie, jak Filangieri, Beccaria.
Po objęciu rządów przez konfederację targowicką Szymanowski w pierwszej połowie lipca opuścił Warszawę i przebywał w Krakowie i Galicji Na scenie publicznej znów pojawił się w czasie powstania kościuszkowskiego. Doświadczony uczestnik sejmowej komisji prawniczej wszedł w skład Sądu Kryminalnego Rady Najwyższej Tymczasowej dla Księstwa Mazowieckiego. Szerokie kompetencje Sądu — według dokumentu z 2 kwietnia 1794 obejmowały: „występki i czyny przeciwko świętemu celowi Powstania Narodowe- J go; wszelkie gwałty i wzruszenia publicznej spokojności; występki i zbrodnie
644