str286 287

Sprawdzenie powierzchni pracujących netto¹ (rys. 5-3Id):

A_G2-i„ = (0,5 • 458-10) • (91,6 -10)0,5 = 8935,2 mm² = 89,35 cm²>A_G2._l • = 35,1 cm²,

A_Kn = (60,4-10)² • 0,5 + (75 - 2 • 10)A, • 0,5,

% = <Pk2-<Pg = 43,58°-21,8° = 21,78°, h_x = (75-2- 10) ctg21,78° = 137,6 mm,

0,55 h_x = 0,55 • 137,6 = 75,7 mm>75 mm,

A_Kn«(60,4-10)² - 0,5 + (75- 2-10) 137,6 0,5 = 6324 mm² = 63,24 cm²,

A_Kn - 63,24 crsP>A_K1 = 37,8 cm².

Sprawdzenie wytrzymałości płytki na ścinanie: l_v = 0,5 • 458/cos21,8° = 246,6 mm,

F_v = 7020/(2 • 24,66) = 142,3 N/cm<F_Xv=395 + (535 -395) • (30 - 21,8)/15 «

= 471,5 N/cm (z tab. 7-11, gdy a = 21,8°).

Połączenie pasa dolnego na długości. Połączenie przyjęto w punkcie E przęśli środkowego (rys. 5-36), gdzie nie występuje moment zginający, w odległości od węzła D wynoszącej:

l_E = 0,2l_x = 0,2 • 3530 = 700 mm.

W punkcie E działa siła podłużna rozciągająca N_m = 12,27 kN oraz obciążenie palił

q_d = (0,1452+0,1950+0,0195 + 0,0220+0,1950+0,5 • 0,1294) 1,00 =

= 0,6414 kN/m,

V_E = 0,5q_d ■l₁-q_d l_E = 0,5 • 0,6414 • 3,53-0,6414 • 0,7 = 0,6830 kN,

M_e = 0.

Przyjęto płytki M16 o szerokości 95 mm. Wypadkowa W= (12,27²+0,683²)^0,5 = 12,29 kN=JV_D2.

Potrzebna powierzchnia płytki:

£ = arctg(0,683/12,27) = 3,19°, a = 3,19°, fi = 0° ->F, = 100 N/cm² (wg tab. 7-9),

A = 12290/(2 -100) = 61,45 cm².

Potrzebna długość płytki l_p = 61,45/9,5 = 6,47 cm.

Ponieważ B Ą 95 mm, więc 0,55S = 52,25 mm <64,7 mm,

a zatem do połączenia pasa nie można zastosować płytek Ml6*.

Zastosowano nakładki grubości 25 mm i gwoździe jednocięte 3,5x90 mm. Obliczenie nośności gwoździ na 1 cięcie:

= 25 mm,

l₂ = 90-25-1 -1,5 • 3,5 = 58,75 mm>r = 50 mm (gwoździe nie mogą być

wbijane w jednej osi),

t₂ = 50 mm,

f_hld = 0,082 • 380 • 3,5~⁰-³-0,9/1,3 = 14,81 MPa, R_dl =fhiu h -d= 14,81 ■ 25 • 3,5 = 1296 N, R_d2=f_hU t₂ d-p= 14,81-50-3,5 1 = 2592 N,

R

U3 ~

[14,81 • 25 • 3,5/(1 +1)] • {[1 + 2 • 1²(1 + 50/25 + 50²/25²) + +1³(50/25)²]⁰'⁵-1(1 + 50/25)} = 880 N,

M_yd= 180-3,5² Vl,l =4251 Nmm,

fh\d'h'd

40(1+20) M,

yd

1 + 20

fnudtl

= [1,1 • 14,81 • 50 - 3,5/(1 +2 • 1)] • {[2 • l² • (1 +1)+4 • 1 (1 +2 • 1)4251/ /(14,81 • 3,5 • 50²)]^0,5-1} = 1042 N,

* Obliczenia w tym przykładzie są przeprowadzane na podstawie przyjętych wartości obliczeniowych i reguł podanych w/aprobacie na płytki M16. Według PN-B-03150:2000 obliczenia przeprowadza się na podstawie wartości charakterystycznych, których brak w aprobacie. W aprobatach technicznych dotyczących płytek kolczastych nowych typów, które będą wprowadzane na rynek w najbliższych latach, wystąpią wartości charakterystyczne jednostkowych nośności płytek (z uwagi na docisk kolców do drewna, na rozciąganie, ściskanie i ścinanie) i wystąpi konieczność obliczania wartości obliczeniowych. W tym przypadku należy stosować wzór 3.2.2 z ww. normy, tj. X_d = X_k-k_moJy_u, podstawiając za y_M odpowiednie wartości: dla wytrzymałości jednostkowej z uwagi na docisk kolców do drewna y_M = 1,3, a dla wytrzymałości jednostkowej płytek na rozciąganie, ściskanie i ścinanie y_M = 1,1. W świetle powyższych uwag byłaby możliwość zastosowania płytek M16 do połączenia pasa na długości. O ile warunki w aprobatach nie będą zmienione, należy zastosować inny rodzaj łączników do połączenia pasa na długości.

287

1

Obliczenia uproszczono, odliczając zawsze odstęp 10 mm bez uwzględnienia w iloczyn Ił odpowiednich funkcji trygonometrycznych oraz przyjmując, że pole A_Kn składa się z 2 trójkątów, jak na rys. 5-37d.