image87 (8)

—    Siad rozkroczny, na piętach lub skrzyżny. Skłon tułowia w bok z różnym ułożeniem kkg.

Mm. skręcające kręgosłup

—    Leżenie tyłem. Dotykanie lewą ręką prawego kolana i odwrotnie z równoczesnymi skrętami tułowia.

—    Siad na podłodze lub krześle, ręce oparte o biodra lub kkg. w bok lub wzdłuż tułowia, lub ręce na barkach. Skręcanie tułowia w lewo i w prawo.

—    Ćwiczenie jak wyżej, tylko w staniu.

—    Zwis tyłem. Usiłowanie dotknięcia prawym kolanem lewego barku i odwrotnie.

—    Zwis tyłem, uda zgięte pod kątem ok. 90°. Skręt tułowia w lewo i w prawo z dotknięciem kolanem drabinki.

—    Siad rozkroczny, kkg. zgięte w stawach łokciowych. Dotykanie lewym łokciem prawego kolana i odwrotnie.

—    Klęk podparty. Kolejne wymachy kkg. bokiem w tył, w lewo i w prawo z równoczesnym skrętem tułowia w stronę kg. wykonującej wymachy.

—    Leżenie tyłem, kkg. w bok. Dotykanie palcami stopy lub kolanem podłoża po przeciwnej stronie z równoczesnym skrętem biodra w lewo i w prawo.

—    Siad rozkroczny lub skrzyżny, laska na barkach. Skręty tułowia w lewo i w prawo.

Ćwiczenia czynne z oporem

Ćwiczenia czynne z oporem polegają na pokonywaniu siły zewnętrznej przeciwdziałającej wykonywanemu ruchowi.

Cel: uzyskanie przyrostu siły i wytrzymałości mięśni.

Wskazania: osłabienie mięśni.

Wykonanie: przed przystąpieniem do ćwiczeń czynnych z oporem określonej grupy mięśni należy ustalić wielkość aktualnego oporu i liczbę powtórzeń ruchów. W tym celu można się posłużyć wzorami opracowanymi przez różnych autorów, jak: de Lorme, Watkins, McQueen. Autorzy ci oznaczają wielkość oporu dla ćwiczonych mięśni następująco:

1)    dobierają maksymalny ciężar, który chory może dźwignąć tylko jednorazowo wykonując ruch w pełnym zakresie,

2)    dobierają maksymalny ciężar, który chory może dźwignąć tylko 10-krot-nie wykonując ruch w pełnym zakresie i bez przerw między dźwignięciami.

Próby mające na celu określenie wielkości tego ciężaru trzeba powtarzać co pewien czas w celu dobrania oporu dla aktualnej siły mięśni.

Metody ćwiczeń z oporem wg de Lorme’a i Watkinsa oraz wg McQueena przedstawiają się następująco:

De Lorme i Watkins:

10 dźwignięć ¹/z maksymalnego ciężaru dla 10-krotnego dźwignięcia,

10 dźwignięć ³/< maksymalnego ciężaru dla 10-krotnego dźwignięcia,

10 dźwignięć pełnego maksymalnego ciężaru dla 10-krotnego dźwignięcia.

Po każdych 10 dźwignięciach następuje przerwa trwająca 2 minuty. Wynosi to 30 dźwignięć wykonanych 4 razy w tygodniu. Wielkość maksymalnego ciężaru określa się co tydzień.

92