33
_ -'id równań (2.53) można przedstawić w następującej postaci macierzowej,
D |
-H |
X |
e | ||
H |
D |
w |
(2.54)
Do wyznaczenia rozwiązania
*
W
układu równań (2.53) (równania (2.54)) można teraz wykorzystać bezpośrednio metodę r.iminacji Gaussa lub metodę dekompozycji LU w wersji przedstawionej dla układów równań o współczynnikach rzeczywistych. Wektor z rozwiązania równania (2.51) otrzymuje się w postaci
Z = x + j -w . (2.55)
Jako przykład realizacji przedstawionej procedury przekształcenia układu równań : współczynnikach zespolonych w równoważny - ze względu na wektor rozwiązania -D<lad równań o współczynnikach rzeczywistych rozważone zostanie równanie węzłowe : pisujące liniową sieć elektryczną w stanie ustalonym przy pobudzeniu sinusoidalnym i „analiza AC” liniowej sieci elektrycznej o spójnym grafie zbudowanej z liniowych elementów R, L i C, liniowych źródeł sterowanych wszystkich typów oraz niezależnych źródeł napięciowych i prądowych [6]).
Równanie opisujące stan sieci można przedstawić w postaci równania węzłowego
Yq- Uq = Jq, (2.56)
w którym F0 jest macierzą (zespoloną) admitancji węzłowych, t/0 jest wektorem wskazów potencjałów węzłowych wyznaczonych ze względu na wybrany węzeł odniesienia, a J0 jest odpowiednim wektorem wskazów węzłowych wydajności prądowych [6]. Węzłowi odniesienia nadano numer 0. W macierzy admitancji węzłowych wydziela się jej część rzeczywistą i urojoną
F0 = reF0 +j -imFo, (2.57)
gdzie re F0 jest macierzą konduktancji węzłowych sieci i jest oznaczana przez G0, natomiast im F0 jest macierzą susceptancji węzłowych sieci i jest oznaczana przez B0. Wektor wskazów potencjałów węzłowych jest przedstawiany w postaci sumy
U0 = re U0 +j -im U0. (2.58)
Odpowiadający równaniu węzłowemu dla wskazów zespolonych układ równań o współczynnikach rzeczywistych i wektorze niewiadomych