img039 (12)

synów nie można traktować wyłącznie jako reakcji na związek matka - syn. Wydaje sit;, że niektórzy / tych mężczyzn przerzucaj;) na swoich synów problemy rywalizacji z innymi mężczyznami, co jest przyczyn;) ich wio gość i do syna.

Rodzeństwo i pozycja w rodzinie

Według danych Westwooda, 21% badanych przezeń homoseksualistów było jedynakami. 15% badanych było jedynym synem lub najmłodszym dzieckiem. 13% - jedynym synem, lecz nie najmłodszym dzieckiem, 24% badanych - najmłodszym dzieckiem, lecz nie jedynym synem, 7% - najmłodszym synem, lecz nie jedynym lub najmłodszym dzieckiem, a 20% zajmowało inn;j pozycję w rodzinie. Z przedstawionych danych wynika, że 61% badanych homoseksualistów było najmłodszym łub jedynym dzieckiem.

Jonas śmierdzi!, że 47%' spośród badanych przez niego 60 homoseksualistów było jedynym lub najmłodszym dzieckiem, a lei man i Miles - że w ich grupie badanej procent ten równał się 50. W badaniach Westwooda 01% było jedynym lub najmłodszym dzieckiem, a 20% - najmłodszym synem, chociaż nie najmłodszym dzieckiem.

Jedna z teorii rozwoju homoseksualizmu przypisuje duże znaczenie w jego powstaniu nadmiernej opiece matki nad synem. Przedstawione przez Westwooda dane wskazuj;), że na 127 badanych homoseksualistów, 102 było albo jedynym dzieckiem, albo jedynym synem, albo najmłodszym dzieckiem, albo najmłodszym synem. Przedstawione przez niego dane wskazują. że jedyne dziecko, najmłodsze dziecko lub najmłodszy syn częściej mogą wykazywać tendencje homoseksualne niż dziecko mające inną pozycję w rodzinie. Badani przez niego homoseksualiści mieli 72 star-

szych braci. 33 młodszych braci, 70 starszych sióstr oraz 44 młodsze siostry. Natomiast Saghir i Robins wśród badanych przez siebie mężczyzn nie stwierdzili różnic pomiędzy heteroseksualistami a homoseksualistami, jeśli chodzi o jedynaków. Wśród homoseksualistów było 12# jedynaków, a wśród heteroseksua-listów-ll#.    Bibl. Jag.

Badani przez Westwooda homoseksualiści bardzo rzadko wiedzieli na pewno, że ich bracia również s;| homoseksualistami, a nigdy nie mieli pewności co do tego, czy ich sióstr)’ są homoseksualistkami. Liczba braci, co do któiych badani wiedzieli, że są homoseksualistami. nie jest większa niż. wynikałoby to ze średniej statystycznej dla populacji ogólnej. Nie oznacza to, że bracia homoseksualistów są mniej podatni na rozwój skłonności homoseksualnych, lecz najprawdo-podobiej to. że informacje o braciach nie są zbyt dokładne. Homoseksualizm jest na tyle częstym zjawiskiem. że odkrycie kilku przypadków w tej samej rodzinie nie wskazuje w sposób jednoznaczny na jego genetyczne uwarunkowanie. Według danych Biebera i wsp., chociaż większość pacjentów homoseksualnych nie miała homoseksualnego rodzeństwa, to jednak wyraźnie częściej miała rodzeństwo homoseksualne niż grupa kontrolna.

Według danych Biebera i wsp. wśród 95 rodzin homoseksualistów z rodzeństwem 31 homoseksualistów miało jedynie rodzeństwo płci żeńskiej, a 33 jedynie płci męskiej, 'lak więc taka sama liczba homoseksualistów była wychowana w otoczeniu męskiego, jak i żeńskiego rodzeństwa.

Zarówno wśród pacjentów homoseksualnych, jak pośród heteroseksualnych z grupy kontrolnej, badanych przez Biebera i wsp.. byli pacjenci, którzy pragnęli być tacy, jak ktoś z ich rodzeństwa. Spośród homoseksualnych pacjentów 95 nie wyrażało lego prag-